Vasıf Temel Çobanoğlu Şiirleri - Şair Va ...

Vasıf Temel Çobanoğlu

Ağlamak istedim ağlayamadım
Gözyaşımı umman edip taşıramadım
Tanrım neden verdin bana bu acı derdi
Haykırmak istedim haykıramadım

Sevgiliden ayrı kalmak inan çok acı

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Paysız hüzün dolu duyguların sarmalıda
Bom boş âleme sensiz ilk adımlarım anne
Senden sonra,
Düştüğümde elimden tutanım olmayacak
Ürkek ve korkaklık duyguları sarıyor yüreğimi
Güvenerek kollarına sığınabileceğim kimsem yok

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Yalnız dolaşırım üzgün sokaklarda
Terk etti sevdiklerim hepsi bir anda
Şaşırdım ne yapayım yalnız başıma
Artık çare değil ağlamak gecen yıllara

Gelirim evime çalarım kapıyı

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

ASİL ADAM

Adın nedir diye sordu biri
Duraksadım bana mı sordun abi dedim
Evet adını sordum, nedir adın dedi tekrardan
Dertlendim ilk kez soruldu kim olduğum

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Ayrılmayalım diye her şeye katlandım
Aşkımızın sonu gelmez diye inandım
Elimden bir şey gelmediğini sonra anladım
Ayrılırsan ayrıl kıskanmadığımı anladım

Çılgınlara dönerdim seni görmediğim günler

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Saçlarım ağarınca anladım gerçeği
Saltanat sanmıştım o hızlı gençliği
Yedik bitirdik o büyük serveti
Şimdi perişan muhtaç bir serseri

Vasıf’a Zorluk mu vardı o yıllar

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Arkadaşımdan hançer yiyeyim diye mi?
Bütün dostlarım düşmanım olsun diye mi?
Bağrıma saplanan hançeri almayayım diye mi?
Beni böyle süründürüyorsunuz Baba

Sevdiğimin açtığı yarayı sarmayayım diye mi?

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Benzemez ki sana kokladığım güller
Benzemez ki eline, tutuğum eller
Sıcacık ellerin vardı şimdi soğudu mu?
Ellerin elimde dolaşırdık şimdi kimle

Anlatsam sana çektiğim çileyi ıstırabı

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Güneş pırıl, pırıl,
Masmavi gökyüzü
Köyümüz üstüne
Gecenin karanlık rengi çöktü çökecek
Uzaktan
Tüyleri diken, diken eden çığlık sesleri

Devamını Oku
Vasıf Temel Çobanoğlu

Bu gün kar yağıyor şehrin her yerine
Belki de olur kırk elli santimetre
Kimin içine sığmaz oldu sevinci mutluluğu
Kimi evinde hapis kalmışçasına öfkeli ve üzgün
Nasıl umut ederseniz öyle yaşayın düşlerinizde
Hani şunun şurasında ne kaldı

Devamını Oku