Vardır Her İşin Bir Hikmeti

Unut dünyayı; ne mal, ne mülk, arsa...
Burada kalacak her şey, ne varsa.
Deftere yazılır kim ne yaparsa,
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
İmtihanı sen, savaş mı belledin?

Geçer ömür, geçer sene, geçer ay;
Yılı değil, yaşadıklarını say.
Bütün dostların etmedi mi "bay bay"?
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
Hayat hızlı, sen yavaş mı belledin?

Aldırma, kırılsa ayağın, belin;
Varsın sözün Hakk’a, duaya dilin.
Ne derse, umurunda olma elin...
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
Gözün derûnu, tek kaş mı belledin?

Yapılandan hesap verilir bir gün;
Matem olsa şu ömrün ister düğün.
Duyulsa, duyulmasa da öldüğün,
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
Mahşeri bir tek ateş mi belledin?

Bak kuru bir dalız, kupkuru işte;
Doğru ol hem yokuşta, hem inişte.
Yolu unutma; lazımdır dönüşte.
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
Sevabı, beleş maaş mı belledin?

Gözünden aksa da yaş ılgıt ılgıt,
Bırak gelsin komşudan davul, zılgıt.
Amel defterin, sanma boş bir kâğıt...
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
Nefesini, boş telaş mı belledin?

Mal, sağlık, evlat; hepsi bir imtihan.
Yol biter, yolcu gider, yıkılır han.
Dönme ha Hak yolundan, dönse cihan...
Vardır elbet her işin bir hikmeti...
Her güleni arkadaş mı belledin?

Samimi