Ekmek kokuyor İstanbul,
Yamacında balık tuttuğum rıhtım sallanıyor,
Salı sabahı.
Üsküdar efkâr oluyor durup dururken
Cigara yakıyor ardı ardına,
Kavuşamamanın anlamını
gece üsütüme geliyor...korkuyorum anne sımsıkı sarılıyorum gençliğime...elimden kayıp gidiyor her gün biraz daha yorgun her saat biraz daha cani..öldürüyor içimdeki çocuğu...saçlarını düşünüyorum anne kül rengi saçlarını...bir an kayıp gidiyor sigaram puslu otel odasında her yer yanıyor ben yanıyorum şehir yanıyor...inkar etmek imkansız sağanak yağmurlarda kanat çırpıyorum...korkuyorum anne tüm yaşanmışlıklardan
Mahmur sabahlarımın
Loş ışığı yaşamak…
Nefes almak,
Çocuk yarışlarında
Bir kaldırımdan diğerine…
Sebepsizce
Vurma yüzüme,
Benim adım acı.
Habil’le Kabil arasında,
Başladı yeryüzüne yolculuğum.
Bende istemedim böyle olmasını,
Kırılmasını tek bisikletinin selesinin.
Bir gün sürsede
Saltanatı ömrünün
Açma diyemem
Sana mum çiçeğim.
Hakkım yok
Ardından bırakmaya
Avuçlarında büyüyen
Papatya misali
Yırttım hüznünü efkârın…
Nerdeysen? Kiminleysen?
Hangi lodosun rüzgârı
Çalışıyorsa gözyaşlarını
Troyanın sahilleri
Işıl ışıl…
Sen gülerken…
Mehtabı seyredercesine
Aşiyandan,
Öylesine dalmışım gözlerine
Göçmen kuşların kanadına,
Değerken ellerim,
Ağzımda taşıdığım
Son sevda lokmasını
Ektim maziye...
Cudi; Hırçınım senin kadar nefes almaksa bu, hiç yaşamamışım...kilometre taşım, sigaram ataşım....hem oğlım hem gardaşım..... Gabar; 'yak gönlümü'ak kanatlı güverin uykusunda Ömerim. Bensiz büyüdükçe parmakların toprağı sıkar ellerim...Yaren'im, oğlum,kaderim... Bir gece daha var sensiz bin saate bedel seni çok özledim...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!