Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

ne heybeti var
ne volkan kükreyişi
ceylanları çiğneyen dişleri
bir biçer döver metalleri
bir yoldaş istiyor gönül
yelesine kavuşturup elleri

Her yıl erken verdi çiçeklerini


kır çiçekleri ona hep özendi

kır çiçeklerinde gezgin arılar

sevda sevgiliye önce kolay göründü
sonra müşkülleri savurdu umutlara
bitmeyen iki tarafı çiçek yollarımızdı
kuş yürek kedere teslim oldu
kısa zamanda olsa-mevsiminde
yol -sevgili düşkünleri yolun uzağında

kış soğukları geçti

görüyorum bayram ediyor kırlangıçlar

yuvasına dönen Afrikadan dönen turnalar

bir kuş olmadım
bir mevsim olmadım
bir bulutada dost olmadım
bayramı rüzğarlı tepede
bir gökdelenin terasında gibiyim
Nemrut dağı piramit misali

tükendimi onca vaadler
Ey! sevgili amcazadem
ey! masum kalpli sevgili
gizemli takatim-sevgim
her damarımda
geziyor bir akım gibi

nereye! aman' muson fırtınasına düştüm
her şey yıkıldı gözlerimin önünde
dalgalar götürdü aşkımın incisini
sevmek seni yılların sarayında
sana benden önce kimse
sevebilirmi kalbim,özüm kadar seni

duygular su gibi
nereye akacağı bilinmez
ne yapılır onsuz ev
özleminden geçmez yıllar
başlar dökülmeye yaşlar
ona aşık mahkemede olmak mı!

ben hep söyledim sevgimi
sen duyarsız kaldın
belki bir ümit diye
gelmedin peşimden değiştirdim
yaşadığım şehri sen yine gelmedin
alıştım tek konakta sevdaya

hakikatte görünmeyen alemi
görünen dış alemi
gözlerimize bahşetti
külli bilgi onda Rahmet
dilediği kimselere lutfeder
bir canlının ihtiyacını bilir