Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

bir meltem Akdenizi aştı
çınar vadisine uğrayarak
ilkbahar soylu çiçeklerin
rayihaları bin yükselti terasta
soframız o köknar masada
florans huzmesi aksediyor

Bir emanet canlarımız
bu emanete bağlanmalıyız
manadan -madden
kaç yıl geçsede
kutsi bir hayat
yorgun geleceği gösterdi

sonunda buldum nehrin kıyısında
doğunun sembolü yaldızla
kültürüne bel bağlayan amcamı
Ceyhan selamlayarak söğüt yapraklarını
gidiyor sade akışıyla körfeze
zengin ovanın fıstıklarına can vererek

gönül aniden tatmin olmaz
semavi huriyi arar gezerim
yıldırımlar zarar veremez ümitlerime
savan galerisi-ovalar-çöl
deveran ettiğim ucralar
altı kıtanın şehirlerinde

beyaz gül yaprağı
öz rengini verdi
elma yanaklarına,ruhuna
turkuaz mavisi gözleri
ışır Zengibar sahilinin dalgalarında
özden gelen çağıldama

sevgilim aşk ve yaşam
saten Akdeniz mavisi
evimizde! rengarenk bahçemde
gönlümde egemen duran
mutlu öleceğim güne kadar
tropikal fırtınanın benzeri

gün efkarı şehirde kaldı

mesire yayla yolunda

çam devinden terasta

kovalıyor bal rengi ceylanımı
Serengeti çayırlarının gölgesinde
kaybettiğim sevgili çita!
Olimpiyat atletinden daha hızlı
pençesini vurdu, son hızla
şahdamarını kesti ceylanımın

mahkum oldum sevgi bağlarına
duygu sayfaları bitmeyen kelime
yıllardır bağlandım aslında
alıştım hülyalı hüsranlara
bir anı beklemem ardından seyreyleyim
bu bir girdap düşmüşüm neyleyim

Takdiri Allaha bırak üzülme
kalp huzuru içinde
dua bitmez istikamet
göçene kadar Mekkeye
doğru gönül tam teslimiyet
iç dünya nağmesiyle