Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

kalkan olacaksın savaş cephelerine
yıkacaksın düşmanın düşman niyetini
yüzyıl devrilecek üzerine gökdelen gibi
karatoprakta kindar geni zerkeden
elleri yakacaksın volkan alevlerinde
sahte atavistik tafraları dahil

kandım gül yüzüne gözlerine
peşinden az koşmadım ki
ellere söz olduk şehirde
gümüş gölde yıkandık severek kendimizi
rezil olmadık bilki
mehtabın ışığında kaybolduk

Nisan onaltısında manzaranı
Yayla yolunda seyrettim
Doygum kadifemsi rengin
Yeşil akdeniz agaçların
Dönderdi beni sermest kuşuna
Dalgalı yeşil deniz

Gelmedin bir zaman
İstedigin yaylalarda gezmek
Bekledim bekledim soğuk altı çınarda
Ağlıyorum seller ne küçük gözyaşı selimden
Şimdi nerede meşgulsun
Hasret girdabına yine düşürme

YÜKSEK SOSYETE

Karşımda oturan sosyete
Maddiyat tabusunu içinde taşıyor
Hiç mutlu görünmüyor yorgun görünüyor maddi işlerden
Vahim dene bilecek ölçüde mutsuz

Zencilerin Kaderi


Uzlaşma tanımaz savanlar endamıyla
Yağmur ormanları Malavi gölünde
Yüzerek serinlese bedenim

murada dün erenlerdi
geçen yıllar bedeldi
çağın yıkım afeti
boşanma iki çift arasında
çoçuklar biçare kimlerde
mutlu-fahri hatıralar

ne olur söyle gelmez günleri
sen benim ol yeter ki
okyanuslar taşsın dünyada
amber çiçeği açsın bahçemizde
vazgeçemem aşk sefandan
seylan adası Adem tepesine gidelim

gönül gözü anladı gerçeği
hayran olmak manidar güzergaha
kutsal mekanda efsunlu saadet
yaşanır farkında olmadan
gurbeti yaşamak acı bir dönem
derin uçurum olsada yol kıyısında

semavi iklimle geldi Ramazan
küresel ısınma şehrin her köşesinde
azap veriyor sıcak ve günahlar
söylenen dalga dalga yalanlar
boş durmayan dillerde-ellerde
ikili yüzlerde kalp hücrelerde