Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

Bitsin bu ayrılık
terkettin o sahilde
dünya dar oldu sensiz
o Zengibar adasında beklerim seni
bir mezar odası kadar yuvam
unutturdun o gidişinle

serinova vadi deresinde
devasa çınar uzanır
çin şemsiyesi gibi
dört mevsim geçti
otuz sene komşu zeytinle
kekiklerin rayihası

yaşadım sevdanın en güzelini
aşkım senin güzelliğinle
o tarçın tozu rüzğarla sırdaş olmuşken
bense göklerde göremedim venüs yıldızını
aşıkların yıldızı derlermiş ona
gönül yareler içinde kalmışken

kariyer için okumak dahi para
bilim için olmaz köprüde fasarya
beş sene altı sene katlandı dört sene
bir kaderler savaşı 80 ilde
bir cephane yetmez bu cephede
imkanı yok mağlup edemez yapay devi

ışık ve gölge dengesi içinde
yaşıyoruz renklerde,ahenk düzende
göz yorgunluğuna can veriyor
pahalı bir bedel ödemek
sevenlerin everest uçurumunda kader mi!
görünmez oksijen her günde

develerimizin rahvan yürüşüyle
salına salına gidiyoruz amcamla
önde seyrek bitki kümeleriyle
uçsuz bucaksız sessiz çöl
kehribar renkli boş araziler
yürüdükçe mesafeler ufka akmıyor

gidiyoruz hecin develeri üzerinde
salıyor alevleri güneş tepemize
iki yolcu titriyor parıldıyor
som ışık içinde her şey yüzüyor
tepeler kum tepeler her ucrada
önümüzde arkamızda turuncu tepeler

Zengibar uzak yurdum
öldüler ecdadın deniz yolunda
öldüler Turkuaz sahilinde
bir yanım Akdeniz
bir yanım zengibar
sabretmeye ne kadar mecalim

kentsoylusuydu hayırsever bir velinimet

çınarağaçlarının gölgesinde uzanırdı

vişne şerbetini kadehinde içerken

uzaktan gelmesede sesin
yinede dolacak sanırım vadime
bir hüzün çöker kalbime
gün turuncu batarken
söz verdiğin o diyardan gelecektin
bahar değil yıllar geçmiş