Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

ölüme koşmak doğru değil
ama beklemek doğru
beden ruhu taşıyan bir havuz
ikisi ayrılmaz bir sentez
hayat bir nehir akıntısı
içinde volkan taşları

gelse ne olurdu
ben sevgi yoksulu
sukunet diyarındaymışım gibi!
özlenen hoş sada bekliyorum
yakınmam her ucrada
sonu nereye kadar

erenlerin,dervişlerin güzergahında
biçare oldum,gark oldum havuzunda
özünde parlayan nuru var
gelen meleklerden kudret sırrı var
dört imamın nazarı aslen var
mürşidin velisi,mollanın tevbesi

emanete muhtaç mahrum olanlar
emanet sözde gerçek sevgi
dostun verdiği tavsiye
ufukta bin yıl hale
geçsede ömür bir hazine
emanet kıymet,yüksek hikmet

miraç gecesi yedi kat arş
açıldı saray kapıları misali
önce burak getirdi.ışıktan hızla
o cennet cevherinden kıymetli suretini
senin nurundan solgun kainat o gün
seni bilene sırat köprüsü saten gemi

Bitsin bu ayrılık
terkettin o sahilde
dünya dar oldu sensiz
o Zengibar adasında beklerim seni
bir mezar odası kadar yuvam
unutturdun o gidişinle

serinova vadi deresinde
devasa çınar uzanır
çin şemsiyesi gibi
dört mevsim geçti
otuz sene komşu zeytinle
kekiklerin rayihası

yaşadım sevdanın en güzelini
aşkım senin güzelliğinle
o tarçın tozu rüzğarla sırdaş olmuşken
bense göklerde göremedim venüs yıldızını
aşıkların yıldızı derlermiş ona
gönül yareler içinde kalmışken

kariyer için okumak dahi para
bilim için olmaz köprüde fasarya
beş sene altı sene katlandı dört sene
bir kaderler savaşı 80 ilde
bir cephane yetmez bu cephede
imkanı yok mağlup edemez yapay devi

ışık ve gölge dengesi içinde
yaşıyoruz renklerde,ahenk düzende
göz yorgunluğuna can veriyor
pahalı bir bedel ödemek
sevenlerin everest uçurumunda kader mi!
görünmez oksijen her günde