Vahdet Mehmet Güneş Şiirleri - Şair Vahd ...

altın gibi kalbi
mazisi cesaret dolu
her mertebede onurlu
başarı peşinde koşmadı
felaket varken başında kardeşlerin
beklemez düşünceler,duygular

gazap üzümleri yetişti ğönül bağımda
ne olur duygularımı tetikle
muradıma ermeden gideceğim mezarıma
sevgilim yanıyorum aşk çölünde
getireceğim seni ilkbahar turnalarıyla
aşkım aşkında deniz oldu

helen medeniyetinin önce limanı
selçuk medeniyetinin kalesi
osmanlının beyliği
batı toroslar yaylası
osmanlı kalesi,minare fenerin
katıksız bir gerçek

sevgili değil volkan ateşisin
siyah çiçeklerle geniş diyarımda
bir kara bulut katmanısın
gün boyu yağarak ağlayan gönlümde
kendini benden alıkoyan kaprislerin
mesafelerde olma kara niyetin

her asırda semboldü o
her doğruya özdeşti o
yegane safiyeti aratmadı o
emanet edilirdi.cevheratlar emindi o
Medineye kalbine yürüdü o
fedakar-sadık-yoldaş Ebu bekirdi o

Şafak ağırırken ilerliyorum
Buğday tarlasından patikayı
Orman içlerine doğru
Açılarak tepelerin ardında
kaybolan ceylanımı arıyorum
ayak izlerini izleyerek

Gün akar yaşamın kıyısında
Köylü önce emirvaki karekterli
Sonra milletin hamisi masoner
Merhamate geldi ne haber
İnşaa etti platoya haneler
Seri diktörtgen tarzı yaramaz

bir dinamizen otomobil

bir ben bir amcazademle

iki okyanus arası şehri bilirim

Kanaldan Geçerken


Yansıyor güneş kum üzerinde
Daha yoğun daha parlak gittikçe
Işın demetleri dönüşüyor ufukta

Nurdan kapısı nurdan
O mürşid peygamber soyundan
yeğane duası bu yüz yıla
Gel ne olursan yine gel
bu beldesinde küresel çağrı
masum-günahkar insanoğluna