Hatice Elveren Peköz Antoloji.com

Bazen o da bu evdeymiş, begonyaların, menekşelerin, kaktüslerin arasında dolaşıyormuş, bana sesleniyormuş gibi hissederim. Öyle anlarda susar; sadece onu seyrederim. Hayâlini seyretmek bile bana çok iyi gelir. Zaman durmuş gibi, kocam ve çocuklar dâhil, bütün dünya bu evin dışında kalır. İkimiz baş başa, sadece birbirimizi seyrederiz. Nasıl güzel bakar bana?
Komşularım bilir, nadiren evden çıkarım. Titiz olduğum, misafir istemediğim için kimseye gitmediğimi sanırlar. Öyle sansınlar. “Hiç mi konuşacak lafın yok be kadın?” derler, susarım.

Parantez Aşklar Kitabından alıntılar- Dursaliye Şahan

“Sende de ne cevherler varmış? Dışardan bakan da seni hımbıl bir adam sanır.”

Hımbıl! O akşam yatak odasında, dolabın üzerindeki aynanın önünde karşısındaki adamı seyretmişti. Orta boylu, göbekli, saçları hafif dökülmüş bir adamdı, ama o güne kadar kimse ona hımbıl dememişti. Yine de Turan kızamıyordu. Zaten koskoca valiye kızsa ne yapabilirdi ki? Hem bu vali, herkese takılıyordu.

Parantez Aşklar Kitabından alıntılar- Dursaliye Şahan

Kadir Usta, arka bahçedeki kullanılmayan kamyon garajını boşaltıp yeniden onardı. Çam ağacından, küçücük, kutu gibi bir ev yaptı. Anahtarını, Filiz’in annesinin avucuna bıraktı.
“Geçsin oğlu ile birlikte otursun.”

Filiz, kulaklarına inanamadı. Kadir’e yakın olacaksa başka ne isterdi ki?

Parantez Aşklar Kitabından alıntılar- Dursaliye Şahan