Münzevi Zeyrek Adlı Antoloji.com Üyesinin Şa ...

İki-üç şiirinizi okudum ve beğendim. Kaleminiz daim olsun. Haddimi aşarak naçizane bir öneride bulunuyorum. Yanlış anlaşılırsam şimdiden özür dilerim.

Şiirlerinizde kullandığınız kelimelerin zarafeti ve derinliği gerçekten etkileyici. Her dize, okuyucuyu ayrı bir dünyaya taşıyor ve duyguların en ...

Ne güzel söylemişsiniz...

Şiir sadece mısralarıyla değil, o mısraların arkasındaki suskunlukla da konuşur. Hikâyesini anlatırken, okuyucuyu sadece kelimelere değil, kendi zamanıma, acılarıma, hayalime de misafir etmek istedim.

Bu zarif sözleriniz için gönülden teşekkür ederim.
Siz okudukça, b ...

Şiiriniz, duygu ve akıl arasındaki kadim çatışmayı, yalın ama felsefi bir dille ele alıyor. İlk dizelerde, aklın soğukkanlı yönlendiriciliğine karşı aşkla arasındaki uçurum işaret ediliyor. “Akıl durmaz söyler en olağan şeyleri” dizesiyle, aklın disiplinli fakat sınırlı doğası vurgulanırken, “Ama âş ...

Teşekkür ederim.

Şiirin, yalnızca bir veda değil; bir insanın kendini geride bırakma cesaretine yazılmış içli bir ağıttır. Her dizesi, kalbin en kırılgan yerinden süzülmüş gibi… Kentin yarası, aslında bir ruhun kanayan yeridir; terk edilen şehir değil, terk edilen "ben"dir burada.

Şair, zamanın pasını gözlerinde ...

Kara kalemle başlıyor bu şiir,
bir yokluğun, bir arayışın,
bir beyaz deftere sorulan sessiz bir feryadın sesiyle.
Gökkuşağını arıyor şair;
belki içsel huzuru, belki kayıp bir sevgiyi,
belki de varlığın renklerini…

Ama bilgece bir farkındalık da gizli dizelerde:

“Acılarda geçici bu hayatta ...

Şiiriniz; varoluşun en hassas, en kırılgan kıvrımlarında gezinirken umut ve aşkın ışığını arayan bir ruhun yansıması gibi. Her mısra, bir derinliği, bir sessiz çığlığı, hem özlem hem de kavuşma duygusunu içinde taşıyor.

Şair, karanlık ve yokluk kavramlarını sadece fiziksel değil, ruhsal bir metaf ...

Bu şiir, karanlıkla dost olmuş bir yüreğin iç çekişidir…
Acının bin bir yüzüyle yüzleşmiş bir insanın, içinden değil, derininden konuştuğu bir anlatı…
Her dize, sessizce kanayan bir yaranın üzerine eğiliyor; ama yaranın kendisine değil, nasıl taşındığına bakıyor.
Zira bu şiirde acı, yalnız bir sı ...

Bu şiir, aşkın yalnızca bir kişiye değil, o kişinin yürekte bıraktığı izlere yazıldığı derinlikli bir metin. Şair, sevdayı doğanın işleyişiyle eş değer tutarak; güneşin doğuşunu, baharın gelişini, hayatın sürmesini sevilenin varlığına bağlayarak aşkı evrenselleştiriyor. "Ben, sen varsın diye yaşıyor ...

Bu ince ve anlam yüklü dizeler için yürekten teşekkür ederim. Her satırda ruhuma dokundun, kelimelerinle kalabalığımın sessiz çığlığını anladın. Gölgenin ve yokluğun içinde var kalmaya çalışan o elleri hissetmen benim için tarifsiz bir değer. Senin gibi bir dostun desteğiyle şiirlerim daha anlamlı, ...

Kalpten dökülen her dize, bir başka yürekte yankı bulduysa ne mutlu kaleme… Sözlerim sizde bir anıya, bir hissiyata dönüşebildiyse, bu yolculuk tamamlanmış demektir. Yüreğinize sağlık diyen yüreğe minnetle… Sizde iz bırakabilmek, kelimelere en güzel ödül

teşekkür ederim.

Bazı kelimeler vedadır, ama içinde sonsuz bir kabulleniş, bir iç huzuru taşır. Sizin sözünüz de öyle… Elvada deyip geçmek kolay sanılır ama sizdeki anlatım, sessiz bir sarılış gibi. Var olun; duygulara bu denli zarafet katabilen yüreğiniz daim olsun

Aile, aynı sofrada değil belki ama aynı duada buluşabilmekmiş. Farklı yüreklerde aynı sızıyı hissedebilmekmiş kıymet bilmek. Unutulan ne çok değerimiz var, ama hatırlatan yürekler oldukça umut hep bir köşede bekler. Yüreğinize sağlık, kelimelerinizde eski bir sıcaklık var; insanın içini ısıtan…

Söylediklerin, suskunluğun içindeki çığlığı fısıldıyor adeta. O çatlağın içinden sızan hakikat, kelimelerinde can bulmuş. Susturulanların sesi, ayıplananların vicdanı olmuşsun. Yüreğine sağlık… Duvarı yıksalar da, senin gibi kalemler yeniden inşa eder yarının özgür baharını.

Güzel dileğiniz için teşekkür ederim.

Ne kadar doğru bir başlangıç cümlesi: Dünyadaki tek sevinç başlamaktır.
Çünkü insan, her başlangıçta yeniden doğar; her sabah biraz daha kendine yaklaşır, biraz daha uzağa yürür kendinden.

Ve evet, yaşamak...
Tüm acılarına, eksiklerine rağmen hâlâ kıymetli, çünkü içinde umut saklar: yeni bir sö ...

Bu şiir yalnızca okunmuyor; yaşanıyor.

İlk cümlesinden itibaren, insanı çocukluğunun çamaşır ipine, sabun kokan battaniyelere, düğmesi kopuk ama sıcak bir ceketle gelen babaya götürüyor.
O kadar tanıdık, o kadar bizden ki, kendi anılarımızdan ödünç alıp yazmışsın sanki…

Her dizede bir kırılga ...

Sevgili Huri,

Yorumunu bir şiir gibi okudum…
Ne zaman yazdığım satırlar biri tarafından bu kadar derinden anlaşılır, işte o zaman kelimelerim gerçekten yerine varmış hissederim.

"Bir insan değil de bir sızı yazmış bunu" deyişin… dokundu kalbime. Çünkü bazen ben de öyle hissediyorum; yazmıyor ...

Ne güzel anlatmışsınız… Sözleriniz, bir sabah mahmurluğunda demlenmiş çay gibi; içimi ısıttı. Şiirler arasında çocukluğunuzu bulmanız, belki de şiirin en güzel hali; insana kendini hatırlatması.

Ben sadece yazdım, ama siz okurken yeniden yazdınız sanki. O ayçiçek tarlasını dizeler değil, sizin ka ...