Gülden Çimen Adlı Antoloji.com Üyesinin Şair ...

Teşekkür ederim, okumak ve dinlemek icin zaman ayırmış ve üstüne yorum yapma nezaketinde bulunmuşsunuz.
Sevmiş ve size iyi geldiğini belirtmişsiniz.. ne mutlu bana.
Sevindim iyi hissettirmesine.
Nice satırlarda buluşmak ümidiyle..
Eyvallah..

Bazı insanlar şanslı oluyor, bekledigi, özlediği, anısı olmuyor babası... o an sarıldığı, kokusuna yaslandığı, gözlerine bakarak yaşlandığı oluyor..
Az ve öz olmuş.. ??

Kardeşim, şiirlerini okumak bir ayrıcalık bunu belirteyim.
İnsanın ufkunu açan, okurken tekrar tekrar düşündüren cümlelerle örülü..

Bu şiirde,
Seni bana bir garip Anadolu getirdi ,
Seni bana hane hane Kurtuluş Savaşı getirdi. Dediğin yer çok sıcak geldi ..
Bu aşık ile bir yerde aynı buldum ke ...

?si=RBZgYgMMsfXQ3Wi9

?si=M0EaMNUoVIeDN1Gx

Bitmiş olması görüşmeleri, buluşmaları, birlikte geçirilecek zamanları ifade ediyor bazı insanlara. Hala sesini duymasıni istediğin o yürekle, hafızasında en taze şekilde var oluyor.
Takvimler onsuz ama ona açılıyor..
Bu yarayı hissettirebildiysem ne mutlu..

Var ol Olcay....

Olcay güzel arkadaşım benim, o satırları okuyan gözlerine, yorum yazan ellerine sağlık..

Demişsin ya gerçekten yaşamış biri böyle anlatabilir diye, evet gerçek bir aşkın ayrılık izdiraplarini çektiğim zamanlardan kalma satırlar.
Zamanında taşıyamayacak kadar ağır gelen duygular, zaman gelip an ...

İnsanın içindeki uyuyan şiirleri uyandırıyorsunuz.
Çok sevdim kaleminizi..
Samimiyetinizi, her cümlemizde sezebiliyorum.
Nahif bir çocuk başucunuza geliyor sanki siz kaleminizi alınca elinize..
Yeri geliyor, delice sevdalı bir aşık gösteriyor yolunuzu..
Ama her seferinde samimi, temiz bir yürek ...

Hep varış noktannız var, Sevgi. Ve sizin ufkunuz öyle geniş ki hep aynı cümleleri devirerek değil de her seferinde farklı paragraflar dizerek, başka yolların kaldırımlarını kullanarak bu işi yapabiliyorsunuz..

Öyle bir aşk vardı sende, gönüle sığmıyorsun diyorsunuz.. oysa oyle bir aşk var ki siz ...

Yokluğunda sevmek seni
Duan olmadığında başka kapılardan açılacaklara göz dikmek,
Ümidi kesmemek gibi..
Kuraklığın içinde -belki yarın yağar- diyerek yağmuru beklemek gibi..

Teması cok iyi oturmuş, güzel dizilmiş, örgüsü çok iyiydi.
Geceyi sonlandırmam gereken saatlarde, kendimi durduramadan şiirlerinde yüzüyorum adeta. Her kulaç atışımda keşfetmenin lezzetini aldıkça daha çok keyif alıyorum satırlarınızdan.
Kaleminiz hiç susmasın...

Aklıma sen düşünce..
Kalem ağıt oluyor, yazılamayan bir düş oluyorsun.
Kağıttan yapılma bir dünyada yaşam belirtisini kaybeden bu cismim
Sensizlik kadar uzaklaşıyor herşeyden..

Keyifliydi...

Yıldızlar kadar dokunulamaz, güneş kadar ölümcül sevebilen bu platonik aşık, eğer karşılık bulsaydı neler yapmazdı uğruna sevdasının.. hiçbir sayfasına dokunamadan ezberlediği bu romanın kapağını açabilme şansı verilseydi, başucu sevdası olmazmıydı bu romanın öznesi..

Çok hoştu gerçekten.. tebrik ...

Tam sevdiğim tarz, kendime çok yakın buldum yazım dilinizi..
Tam sakin bir zamanda, bacaklarını uzatıp, huzuru dinlerken okuyup, üzerine düşünülecek, kelimelerin dizimi analiz edilecek satırlar..
O sakin vakitlere kavuştuğumda, göz hapsime alınacaksınız :)

Ah Olcay sen de olmazsan ben kimi okuyacağım..
İyi ki varsın...

O yalnızlıklara çekip giden adam, kızının büyüdüğünü gördükçe hep sessizce de olsa, kırık dökük te olsa bir yanı mutlu ve gülümseyerek yaş alacak... biliyorum...

Keyifliydi.. kaleminize sağlık...

İçim acıdı bu yalnızlığa.. :(

Teşekkür ederim arkadaşım, zamanını ayırmışsın eyvallah.

Hep en çok yanan ben oldum zaten, huyum kurusun sevince fena seviyorum be :))))

Betimlemerini kendi yazdıklarıma, yazmak istediklerime çok yakın buldum.
Ve bu şiiri ben yazmalıydım dedim.
Hani bazi şarkıcılar bu şarkı benim olmaliydi der ya onun gibi..
Kalemini beğeniyorum bunu biliyorsun.. yine yazmışsın tebrik ederim..
Richter ölçeğiyle 7 den büyük yalnızlıklarda
9 da ...

Gözlerime mıhladığın gülüşün,
kutusunda saklanan oyuncaklar gibi.

Ne çok sakladıklarımız var. Kendimizden bile bihaber.
Ne çok biriktirmiş buluyoruz kendimizi en sonunda..
En çok ne yaralıyor insanı, onu sakladiklarimızda onda hicbisey ifade etmemesi mi, onu hala herşeye rağmen söküp atamama ...

Terk eden sevgiliye, giden anne eşlik ediyor..
Yürek yangını git gide büyürken geride anımsanan o çocukluk yılları kalıyor.
Ne güzel anlatmışsınız. Su gibi akıp gitti dizeler.
Kaleminiz hep konuşsun böyle..

Ve gün gelir toplama işlemlerinden yorulur kalbin.
Kimse seni kendine eklemez.
Kendini bile.
Bir kenarda yalnızlıkla çarpışır kalırsın,
bölüştüğün herkes uzak olur, kalan ise hep sen.

O kadar dinlendim ki şu satırlarda bir o kadar da gün yüzüne çıkan yalnızlıklarımın aynasına bakıyor hissetti ...

Güzel insan,
Ruhunun güzelliğini şiirlerinde satır satır, cümle cümle hissediyorum.
"ve ben,
seni sevmeye geldim bu dünyaya."
Demişsin ya bir şiirinde, sen bu dünyaya yazmaya gelmişsin.
Bir sabah güneş en sakin, en sıcak yanıyla hissedilirken, fındık tarlalarında çalışan insanlar çoktan işe koy ...

Dinledikçe güzelleşen şarkılar vardır.
Ama okudukça güzelleşir mi bir şiir? Güzelleşirmiş.