Fire Vermeden Uzat Gülünü*
bir gül uzat sen benim incinmiş yerlerime
alevlerden ve hançerden geçirip
bir gül uzat
sevincimden çalayım kendimi yerden yere
---
pusatım yok, günüm merhem istiyor
korunaksız kaldım ben bu ...
Fire Vermeden Uzat Gülünü*
bir gül uzat sen benim incinmiş yerlerime
alevlerden ve hançerden geçirip
bir gül uzat
sevincimden çalayım kendimi yerden yere
---
pusatım yok, günüm merhem istiyor
korunaksız kaldım ben bu ...
© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
şu an ne dinliyorum
20.02.2021 - 22:23serbest kürsü
20.02.2021 - 18:23kadın
20.02.2021 - 18:12serbest kürsü
20.02.2021 - 13:58şu an ne dinliyorum
20.02.2021 - 13:45Sonra dedim ki
20.02.2021 - 12:53kadın
20.02.2021 - 12:44serbest kürsü
19.02.2021 - 23:27serbest kürsü
19.02.2021 - 22:35serbest kürsü
19.02.2021 - 22:07mazi
19.02.2021 - 17:557 ceddin araştırılır bizde))
serbest kürsü
19.02.2021 - 17:08olumlama
19.02.2021 - 17:02kadın
19.02.2021 - 16:59olumlama
19.02.2021 - 16:31)))
maddi imkansızlık
19.02.2021 - 16:15düşünce
19.02.2021 - 16:07"hadi" titreşimlere!
İçinden geldiği gibi yazmalısın
19.02.2021 - 11:00attribut
19.02.2021 - 10:17Attribut, deutsch auch Beifügung oder Satzgliedteil, ist ein Begriff aus der Grammatik und bezeichnet in einem weiten Sinn Ausdrücke, die innerhalb eines Satzgliedes zugesetzt werden.
Attribut und vor allem attributive Konstruktion hat allerdings oft einen engeren Sinn und bezeichnet dann einen Ausdruck, der von einem Substantiv grammatisch abhängt. In diesem Sinn nennt man das Adjektiv schnell in schnelles Auto ein attributives Adjektiv, im Gegensatz zum prädikativen Gebrauch in dem Satz Das Auto ist schnell.
Im weiteren Sinn ist von Attributen jedoch nicht nur im Zusammenhang mit Substantiven, sondern auch mit anderen Arten von Bezugswörtern die Rede, also für Konstruktionen mit einem Pronomen, Adjektiv, Adverb oder Partizip. Nur Ausdrücke, die von einem Verb abhängen, werden nie als Attribute bezeichnet, weil dies genau die Elemente sind, die als Satzglieder bezeichnet werden.
Manche Grammatiken verwenden die Bezeichnung (Satz-)Gliedteil als gleichwertig zu Attribut. Da andere einen eingeschränkteren Begriff von Attribut bevorzugen (also nur Teile von substantivischen Satzgliedern), trifft diese Gleichsetzung nicht einheitlich zu; zum Beispiel die Dudengrammatik vermeidet sie ausdrücklich.[1] Zu beachten ist jedenfalls, dass zwar alle Attribute Teile von Satzgliedern sind, aber nicht jeder beliebige Teil eines Satzglieds ist ein Attribut.
Die traditionelle Kategorie Attribut läuft quer zu einigen grundlegenden Unterscheidungen, die ansonsten in der Linguistik getroffen werden: Manche Attribute sind regiert und sind semantisch gesehen Argumente eines Substantivs, andere sind freie Zusätze und dienen als Modifikatoren, manche sind sogar nur sehr locker integriert und haben einen Status, der dem von Parenthesen ähnelt (v. a. Appositionen, die auch nicht immer zu den Attributen gezählt werden).
kadın
19.02.2021 - 10:06serbest kürsü
18.02.2021 - 22:08serbest kürsü
18.02.2021 - 22:02Kendinizi bir dörtlükle ifade edebilir misiniz?
18.02.2021 - 21:51ömür
18.02.2021 - 20:13benimkisi böyle geçti ya sizinkisi?
Ruh Kirliliği
Kibrin, yalanın, yolsuzluğun meziyet olduğu, alın terinin hor görüldüğü, haksızlığın zalimane dürtülerle adil sayıldığı ve bütün bu yapılanlarınsa tabulaştırılarak, medeni saadetmiş gibi takdim edildiği kirlenmedir ruh kirlenmesi. Dua ve edebin kaldırılarak, ahlaksızlığın ve ruhsuzluğun limanına sığınan vicdanların yönünü kaybettiği, vicdani muhasebenin ve iyinin devreden çıktığı, kötünün hâkimiyetinin meşrulaştığı, doğrunun değil ama yanlışın kolaylıkla mahkemeyi kendi lehine çevirdiği kirlenmenin adıdır ruh kirlenmesi. İradenin, fikirlerin, anlayışların, kelimelerin, sözün, özün tanımların kirletilmesidir. Gelin görün ki bu ruh olgunluğu, bu ihtişam, inkişaf zamanla dalkavukluğun sınır tanımaz metaforu karşısında sinikleşerek karşıyı sürekli yücelterek kendisini ise aşağılayan bu insan varlığıyla gaflete sürüklenmiştir. Ruhsal terk, karanlık masallarla kendine her yerde yaygın bir alan buluyor. Günümüzün hastalıklı “gerçeği, yanlışı gör ama eleştirme” anlayışına mahkûm olduğundan, kişilikler hür vicdanın ve aklın yörüngesinden çıkmış oluyor. Bu şekilde baskı altına alınmış kişiliklerin, ruh kirlilikleri ise bireyin kendi içindeki iyi “benlik” hesaplaşmasıyla da örtülmüş oluyor. Bu hal kişiye hoş ve güzel gelebilir ama hiçbir zaman onun kabul edilmesi, yer tutması anlamına gelmez. Siz eğer ilim adamlarınızın, filozoflarınızın aydınlattıkları, yol gösterdikleri hedeflerden uzak yerlerde yaşarsanız, hurafeleri ve yobazlığı kendinize ilke edinirsiniz. Sonrasında masallarla uyur, planlarınızı masallarla gerçekleştirirseniz, ruhunuzun o kadar da uzun ömürlü olmayacağı ve sizi aşama aşama hakikatlerden uzaklaştırarak, karanlığın ve kirliliğin içine çekeceğini de az çok kestirmiş olursunuz. Sürekli iki kutup arasında kalan ruh, iyinin de terazisi, kötünün de terazisi olarak denge görevi görmektedir. Yani ağırlık hangi yöne ağır basarsa, ruh otoritesini o tarafa yoğunlaştırır. Bugünkü kirlenmenin münafıkçası ve en aşağılık olanı ise işi görülmediği için eleştirdiği, nerde olursa olsun sürekli kötülediği ve hakarette bulunduğu insana işi görüldükten sonra yalakalıkta ve övgüde maksimum düzeyde gayret göstermesidir.
Ruhsal kirlenmenin tek kuralı vardır o da mantıklı kötülükler. Mantıklı kötülük bir süre sonra öyle bir güç haline gelir ki, nerde bulunursa bulunsun o ortamda mevcut olan ne varsa önce iş göremez hale gelir. Sonra kendine de, kendine karşıt olan her şeye özellikle de iyiye ve doğruya düşman kesilir. Ruh kirliliğinin en önemli dayanağı menfaate dayalı iletişim kanalıdır. En küçük faydayı bile lehine değerlendirmek için felaket tellallığına başvurur. İnsanı kalbiyle değil elleri ve gözleriyle hüküm vermeğe yönlendirir. Ötekini küçümseme ve yok sayma eğilimindedir. Sözde birlikten ve beraberlikten söz eder ama bir olmamak için bir araya gelmemeye de gayret eder. Din der, iman der ama davranışlarında dünya der, ben der. Bireyi ümitten ziyade ümitsizliğe yönlendirir. Saf insanlara ise bunu fırsatmış gibi sunarak iyilik yollarını meçhul ve labirent yollara çevirirler. Kurtuluş reçetesini kendi özellerine alırlar dilediklerini cennete, dilediklerini de cehenneme gönderirler. Anlamaktan, anlaşılmaktan, istemekten, vermekten vazgeçirir. Hep otoritenin ya da güçlünün yanında yer almaya götürür. Bireyi de toplulukları da sürekli çıkar hükümranlığı yönünde teşvik ettirir. Sizin sağlam değerli, erdemli, bildiğiniz insanlar, bir bakmışsınız hayâsız, kendini bilmez, ihtiraslarının kurbanı olmuşlar. Büyüklenen, cesaretini zorbalığından alan figürlere dönüşürler. Alaca karanlığa alışmış gözleri kaypak ve karanlık mefhumların esiri olurlar. Ruhsal kirlenme yaşayan insanlar için her insan bir başkasının düşmanı ve rakibidir. Her insan varlığını bir diğerini yok etmenin üzerine koyar. İnsanın mahrem düşüncelerini her zaman kurcalar ve açığa çıkarmaya çabalar. Ruh kirlenmesi ruh zenginliğinin kucağında uçsuz bucaksız sefalet yaşayan, bocalayan yönünü kaybetmiş bir haldir. Önemli olan ruh değil ruha işleyen ruh kirlenmesidir. İnsanı tanrılar arasında seçim yapma savaşına sürükleyen, şansa yer veren ve bu dünyada oradan oraya sürüklenip duran, kaderiyle çatışıp yeise düşüren bir kirlenmedir. Ruh kirlenmesinde, irade yitirilince hep ummaktan yana yönelir insan. Böylelikle de umduğuyla değil de bulduğuyla karşılaşan insan ruhsal trajedi yaşar. Bu da insandaki ruh halini sürekli amaca ulaşmak için değil de aracın kutsallaştırılmasına yöneltir. Ruhumuzu kirliliklerden kurtarmak dileğiyle…
26.02.2019 (Abdurrahman Örnek)
Toplam 2805 mesaj bulundu