Yapılması gerekenleri inkar etmiyoruz. İşten kaçmıyoruz. Tabi ki kabullenmeyeceğiz ama imkansızlıklarıyla mevcut durumumuzu reddetmiyoruz. Fakat aradaki farkı kapatmak için insanüstü bir gayretle çalışmak zorunda olduğumuzun idrakine varmalıyız. Çok olmasının yanısıra stratejik ve planlı çalışma esas alınmalı.
Ruhun ve bedenin, yapman gerekenleri aslında sana söylüyor, fakat çok sessiz ve nahif olduğundan büyük bir farkındalıkla dikkat kesilmen gerekiyor. Sessizliğin sesi…. İnce bir iplik gibi, bir tül gibi, zar gibi, ılık bir meltem gibi… Haliyle doğru ve yanlışı ve yapılması gerekenleri herkes biliyor. Çok yediğinde, zamanını hunharca tükettiğinde ya da öfkelendiğinde sana haykırıyor aslında ruhun ve bedenin, ama belki nazlı bir kız çocuğu gibi, belki mahzun bir kadın gibi…
Sorunlar, yukarılarda bir yerlerde, bir şekilde çözülüyor olsa bilse, köküne inmeden, temeli olmadan asla sürdürülebilir ve kalıcı olmaz. Her zaman kenarda kendini çekirdekten inşa ederek ilerlemelisin stratejiyi gözardı etmeden
Beklenti içine girdiğin zaman, araya ‘zaman’ koyuyorsun ve bu süre zarfında soğuyorsun. Başkalarına bağlı başarı, seni bir yere getirmez. Bu, aşk bile olsa…
Yitirmeden bütün ümitlerimi...
Kırmadan dallarımı rüzgar...
Tamamen küsmeden...
İntihar etmeden martılar...
Kitabın ortasından yırt gel !
Maziyi ve müstakbeli unuttur bana...
Şimdi, şu an
Bana sen lazımsın anlasana....
“- Zekâca kimseden aşağı değildi. Tertemiz, billur gibi bir ruhu vardı. Asil heyecanları olan bir insandı. Ama hiçbir şey yapmadı.
-Niçin? Ne yüzünden?
-Ne yüzünden mi?..Oblomovluk!”
Düşünmekten kendini alıkoyamayan, ancak uygulamaya gelince bahaneler uydurup sıyrılan İlya İlyiç Oblomov’un varoluş trajedisini okurken kurtarıcının hep “aşk” olabileceğini düşündüm. Oblomov’un Olgayla tanıştığı bölüm bu yüzden çok heyecanlandırdı beni. Fakat Oblomov’un hali birini sevmesine izin vermiyordu. Sevmeye bile üşeniyordu. Bağlılık, sorumluluk, fedakarlık; bunlar onun lügatında yoktu. Bu nedenle Oblomov Olga hikayesi “Aşk hayat bulacaksa şefkatle yetinmez, onun için bir şey yapmak gerekir” sözüyle noktalandı. Ölü toprağını aşk da atamadı İlya İlyiç’in üzerinden.
Mavinin İzi
22.01.2024 - 02:34İllâ inat edeceksen hüzne değil, aşka...
İllâ ısrar edeceksen kaçmaya değil, kavuşmaya...
Mavinin İzi
20.01.2024 - 03:34Denklemleri bozan bir hamle ile
Çıkıp gelsen
Yüreğimin tam orta yerine...
Mavinin İzi
18.01.2024 - 03:49Biraz kapalı
Biraz rutubet
Bolca yangın
Bolca gurbet
Yet !
Artık direnci kalmamış
Takati tükenmiş
Ağlamaktan kapanmış gözlerime ışıklar bahşet…
bir not düş!
16.01.2024 - 20:30Belki de senin rızkın kalbinin yumuşaklığıdır.
bir söz bırak!
16.01.2024 - 11:27Birine eğri bakınca o kişi eğrilmez. Bil ki senin işin doğru gitmez.
Mevlana
bir söz bırak!
16.01.2024 - 11:24İnsan, karşılaştığı kişilerin kalıntısıdır.
Sigmund Freud
bir söz bırak!
14.01.2024 - 21:41Küçük ayrıntılar insanın karakterini gösterir.
Louisa May Alcott
bir not düş!
12.01.2024 - 14:14Yapılması gerekenleri inkar etmiyoruz. İşten kaçmıyoruz. Tabi ki kabullenmeyeceğiz ama imkansızlıklarıyla mevcut durumumuzu reddetmiyoruz. Fakat aradaki farkı kapatmak için insanüstü bir gayretle çalışmak zorunda olduğumuzun idrakine varmalıyız. Çok olmasının yanısıra stratejik ve planlı çalışma esas alınmalı.
bir not düş!
12.01.2024 - 13:54Ruhun ve bedenin, yapman gerekenleri aslında sana söylüyor, fakat çok sessiz ve nahif olduğundan büyük bir farkındalıkla dikkat kesilmen gerekiyor. Sessizliğin sesi…. İnce bir iplik gibi, bir tül gibi, zar gibi, ılık bir meltem gibi… Haliyle doğru ve yanlışı ve yapılması gerekenleri herkes biliyor. Çok yediğinde, zamanını hunharca tükettiğinde ya da öfkelendiğinde sana haykırıyor aslında ruhun ve bedenin, ama belki nazlı bir kız çocuğu gibi, belki mahzun bir kadın gibi…
bir not düş!
12.01.2024 - 13:13Sorunlar, yukarılarda bir yerlerde, bir şekilde çözülüyor olsa bilse, köküne inmeden, temeli olmadan asla sürdürülebilir ve kalıcı olmaz. Her zaman kenarda kendini çekirdekten inşa ederek ilerlemelisin stratejiyi gözardı etmeden
bir not düş!
12.01.2024 - 09:43Beklenti içine girdiğin zaman, araya ‘zaman’ koyuyorsun ve bu süre zarfında soğuyorsun. Başkalarına bağlı başarı, seni bir yere getirmez. Bu, aşk bile olsa…
Mavinin İzi
11.01.2024 - 07:11Yitirmeden bütün ümitlerimi...
Kırmadan dallarımı rüzgar...
Tamamen küsmeden...
İntihar etmeden martılar...
Kitabın ortasından yırt gel !
Maziyi ve müstakbeli unuttur bana...
Şimdi, şu an
Bana sen lazımsın anlasana....
bir not düş!
10.01.2024 - 04:28Belki de peşinde olduğun şey, senin peşindedir.
Mavinin İzi
09.01.2024 - 19:04Resmin çizdim hasret kokan duvarlarıma…
bir not düş!
08.01.2024 - 08:02Başına kötü bir şey geldiğinde kimi arayabiliyorsan ailen O’dur.
bir not düş!
08.01.2024 - 07:57İnsanı eksilten; kaybedişleri değil, zannedişleridir.
bir söz bırak!
08.01.2024 - 07:43Bütün çabam, kimseye muhtaç olmadan yaşamak. Bütün umudum kendimde.
Montaigne
bir not düş!
08.01.2024 - 07:34Kusur, görenindir.
Mavinin İzi
07.01.2024 - 23:53Yeni bir zaman, yeni bir heyecan…
Bir sıçrayış
Yeni bir evre, yeni bir seviye…
Berrak ırmaklar gibi
Sıcacık,
Uzaklarda, yan yana,
Kol kola, omuz omuza…
Hayatın tüm katmanlarında
Gecesiyle gündüzüyle
Kilitlenmişliklerle
İyiye güzele
Ve yaşayarak sonbaharı
Özlemleriyle ilkbaharın
ulvî sevdaların
Yolcuyuz
Gidiciyiz
Geçiciyiz
Kalınır seninle…
Açlık
Yokluk
Dert, çile
Aşılır seninle…
Dört nala koşan atlar gibi
Seviş benimle…
serbest kürsü
07.01.2024 - 23:06“Şu An Türkiye’nin En Güvenilir Yerlerinden Biri İstanbul’dur”
Prof. Dr. Şener Üşümezsoy
Mavinin İzi
07.01.2024 - 21:41“- Zekâca kimseden aşağı değildi. Tertemiz, billur gibi bir ruhu vardı. Asil heyecanları olan bir insandı. Ama hiçbir şey yapmadı.
-Niçin? Ne yüzünden?
-Ne yüzünden mi?..Oblomovluk!”
Düşünmekten kendini alıkoyamayan, ancak uygulamaya gelince bahaneler uydurup sıyrılan İlya İlyiç Oblomov’un varoluş trajedisini okurken kurtarıcının hep “aşk” olabileceğini düşündüm. Oblomov’un Olgayla tanıştığı bölüm bu yüzden çok heyecanlandırdı beni. Fakat Oblomov’un hali birini sevmesine izin vermiyordu. Sevmeye bile üşeniyordu. Bağlılık, sorumluluk, fedakarlık; bunlar onun lügatında yoktu. Bu nedenle Oblomov Olga hikayesi “Aşk hayat bulacaksa şefkatle yetinmez, onun için bir şey yapmak gerekir” sözüyle noktalandı. Ölü toprağını aşk da atamadı İlya İlyiç’in üzerinden.
-Alıntı
bir söz bırak!
07.01.2024 - 21:26Yarınlar yorgun ve bezgin insanlara değil, rahatlarını terk edebilen gayretli insanlara aittir.
Cicero
bir not düş!
07.01.2024 - 20:28Ey Hatice! Ben fakirdim; Allah beni seninle zengin kıldı.
Hz. Muhammed
nasılsın
07.01.2024 - 19:18Susadım… Sensedim…
Sen nasılsın?
Toplam 1552 mesaj bulundu