Ünal Yıldırım Şiirleri - Şair Ünal Yıldırım

topraktaki tohum gibi
geleceğe düş kurarım
üzerimden gölgen geçse
bulutundan su umarım

sevdaların karasından

örülen duvarları
insan bahçesine onurdan sayacağız
kar etmeyecek baharın yeşilliğine
ne süngüler
ne tozlu ayak sesleri

Enez...Enez...
memleketimin bir ucunun
suların içinde doğrulan bileği

yedi bin yıllık tarihindir
mahsenlerine gizlediğin zaman

acıyla giyinik tenleri
------ atmış rengini
alanını yadsımış akıl
ölüm
gözlerde beklenen mevsim
kırıla kırıla dökülürler toprağa

yağmur
biraz kendi gibi yağmalı!
güneşin ışıklarından süzülüp
ebem kuşaklarını
giyerek değil
aşıkların

gönlümüzde baharı az mı gezdirdik
yaz gelsin diye
biz olmak gibi bir derdin içindeydik
yağmur işlemiyordu içimizdeki aleve
hep terliydi yeleleri koşturduğumuz atların
delik deşik yaşıyordu hürriyet

HES Mİ GEREK NEFES Mİ


HES mi gerek nefes mi
özgürlüğe bir kafes mi
bozulmuş doğal dengeler