Ünal Yıldırım Şiirleri - Şair Ünal Yıldırım

Mavi bahar suya düştü
Turnalar da yüksek gider
Sevgi üreten gönlümün
Bugünü dünden de beter

Can ömrüm yorgun düştü

o gidiyor
can gidiyor
ardından duyan gidiyor
sararmış meşe yaprağı
çelikten nem gidiyor

seni
avuçlarımda yaşamak için
cep telefonumu
titreşime alıyorum
dipten gelen
dalgalar gibi vuruyorsun

asırlık çınarlar
bağlamış kendini
bir kaplumbağanın ayağına
eskiyen
ve yorulan zamanı
yapraklarıyla döker

yağmur
iner toprağa
seller uyanır
rüzgar
şarkı söyler
dallar uyanır

yürür
hükümet konağı önünden
eli yüreğinde akşamüstleri
düşleri rakı mavisinde
nedendir bilmem

değil mi ki
aklın gönlüne gardiyan
ziyan olmuş demektir yaşamın
dallarda bahara inat

sevginin doğası sıcaksa
bankası gönül

yollar
hep gider bir yerlere
kıvrım kıvrım sonsuzluğun içinde

gökler bakır rengi ağzını açmış toprak
ya biz düşmüşüz bu yollara

şimdi
bir türkünün ucuna
tutunsa gönlüm
bozkırda
ekin tarlaları yeşerir
ırmaklar akar önümüzden