Ünal Çağabey Şiirleri - Şair Ünal Çağabey

İnce bir elekten geçti
Kumun ruhundaki alev
Sarışındı,kumraldı,esmerdi
Kavmimden önce evime geldi
oturdu, oturdu
Yüreğimin en ince oyasına

İstanbul gibi adım yalnız
Karaborsada satılmış biletlerim
Çarpık kentleşmiş yüreğim
İçinde korlar,alevler
Kız kulesi gibi
dünyadan bihaber,

Bilirim kabul etmez, layık değildir zira bedenim
Toprağa; bırakıldığında ateş bekler, cennet için yok bir sebebim..

Ömür yok, ömür ölü, ömür ayaklarından asılmış tavana
İnsan ne de garip, doymaz bir türlü ha bana ha bana...

Çarşafa dolanmış bedenim, ne yana dönsem ateş ve ateş
Allah kelimesini hatırlayınca herşeye eş bi eş..

uzak bir düş
belki de bir hayal
yurdum gibi geçkin bir ömür
tahtında sallanır firavun
nice zerdüştler dağlarda
esmer bir kız gibi ince,

uyu da büyü yollar uzamasın,
ömrüm buğulanmasın
canlar uyusun,fatih uyusun,karagümrük...
Atilla İlhan uyusun ağıdında acı ninninin
kalpler çürümesin,geceler ölmesin
uyu da büyü yollar uzamasın

Ben ölünce anlarsınız beni
duvardaki resmimi
kar'dan buz tutan dilimi
ben ölünce dört mevsimin birinde
bir iş kazasında
düş'ümden aşağı düşünce

gün akşam oldu
sırlarım yine kayıp
can damarıma basmışlar fütursuzca
bir köylü beni kızdırmakta
ve elektrik yok su yok bu akşamda..

Bunları belli olmaz işleri
Hepsi de kavattır yoktur başka güçleri
Anlamazlar insanın kıymetini
Hayvanlıktır resmiyetin yürüyüşleri.

Önce bir şey yaptıklarını zannederler