Ümran Tokmak Şiirleri - Şair Ümran Tokmak

Doksan bin can taruzda, zemherinin kışında
Teçhizatı tükenmiş nöbetinin başında
Sonunda takatinin düşmanının peşinde
-Türk askeri yılarmı ne soğuktan ne kıştan
-Şehitlerim ses verir şimdi Sarıkamıştan

Neler çektirdin neler, dedim artık illalah
Nereye gidersen git, arayıp sormam billah
Bir de sadaka verip derim elhamdülillah
Sanma ki ağlayarak, yoluna duracağım
Yıllardır ne buldum ki, şimdi ne bulacağım

İkimizin de gözleri dolu
Sen ağlarsan
Yar
Ben ağlarsam
Ağyar mutlu

Feryad ile / öter bülbül / gülü için / ah eder
Öter bülbül/ seher vakti/ dert ile /sabah eder
Gülü için / dert ile /tüm ömrünü/siyah eder
Ah eder / sabah eder/ siyah eder /eyvah eder

Gitme gülüm/ uzaklara/ sele döner/ gözyaşım

Sıralanmış sarı selvi sağında
Dibinde bir dere şırıl şirıldı
Dağlar ufukların al dudağında
Yaşmaktı gözleri pırıl pırıldı

Kırlardan taç takmış başına bala

Dertli yüreğimi, bir sana oydum
Diğer sıfatların hepsini soydum
Kalbimin en mahrem yerine koydum
Şimdi hançer gibi batıyor musun?

Çiçekler büyüttüm, gönül bahçemde

Rabbim senden dileğim, ne şan, şöhret ne de mal
Sevdiğime bir gada, yazdı isen bana sal...

Ne gölgen ne güneşin, zarar vermesin ona
Terlemesin gül yüzlüm, beni ateşlere sal

Buralarda hala mevsim zemheri
Güneş yüzü görmedi
Sen gittiğinden beri
Yağan bütün karları
Odama taşıyorum
Cehenneme atsalar yinede

Ümran

Canım sağ olsa da, şu ruhum hasta
Kâbuslar düşümü böldükten sonra
Karalar giyinmiş, yastayım yasta
Umudum elimde, solduktan sonra

Geç anladım sevgili, git yolun açık olsun
Biraz da hazanında başka çiçekler solsun
Diliyorum Allah`dan gönlün dengini bulsun
Hırsımdan dudağımı gevmeye değmiyorsun

Ben başına takmıştım nice 'en'ler tacını