Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

Gel ey cânan dertleri bir müddet unutalım...
Elem ve acıları zevklerle bir tutalım...
Muhabbet diyârının kumdan şatolarında;
Kendimizden geçerek uzanalım yatalım...

Aman dikkatli davran,duyan,gören olmasın...

Rabbim! ...Gözümü açtım; kendimi vahşî ortamda buldum...
Rüzgârlara yakalandım; çaresizce tozdum,savruldum...
Düşük dozda elem ve acıyı hep içtim yudum yudum...
Biliyorum; gazâbın korkunç,cefan ve kahrın var,lâkin
Her iki cihanda,lütfuna ereceğimde umudum...

Ne oldu bu millete,bize ne oldu? ...
Hak yolu bırakıp eğriye saptık
Yan-u yöremize şeytanlar doldu
Hakka tapacakken paraya taptık...

Kalplerin kirine kattık cüzdanı

Zulmet çöker perde perde
hayırlar hep şerleşir...
Havâ bozar
şimşek çakar
ortalık mahşerleşir...
Bir kocamış aslana

Yarım kaldı her işimiz...
Elimizde kurudu nice bahar dalları...
Yokluğa vardı gidişimiz...

Okuduk nice sevdâ masalları
Hasret kalbimize kor gibi çökmededir

Esen rüzgârlar gibi,savrulup gitti zaman...
Dökülen; hayat ağacımdan, kaç yaprak kaldı dalda? ...
Aman yâ RABBİM aman! ...
Ne olur,güneş doğsun ömrüme,yeni yılda...!

Uzanan ellerimi boş çevirme ey RABBİM ! ...

Döviz bulun,sıkılan boğazlara azıcık nefes gelsin...
Avuç açın kâfirlere,parasal durumunuz düzelsin...
Biteviye saldırın inançlara,inat edin,bekleyin;
Batılılar haykırsınlar:''Ey İslâmiyet sen ne güzelsin''...

Gereğini, tam yerine getiremediğim için;
İyi Mslüman ' ım demeye, dilim varmıyor benim...
Îmânım tam, ikrârım var; şahâdet rûhumda perçin...
Her zaman, ''Lâilâhe illallah'' der; rûhum, bedenim...

Yüce Peygamber'e hayran; ona, övgüler yazanım...

''Hayvan,yularından; insan,ikrârından tutulur''...
Bizdekiler yüzlerce yalan söyler,yine kurtulur...
''Dün dündür,bu gün bu gündür''diye inciler döküp;
Sarfedilen yâveler,zannederler unutulur...

Hakkın nûruyla bakanlar bil ki aslâ külyutmaz...

Çok lüzumsuz,ey ağam; ORTADİREK...
Olmuş ya da olmamışlar,ne çıkar...
Millet,yaşıyadursun, sürünerek;
Sen,düş gör,sayıkla:NÛRLU UFUKLAR...

Seçimlerde harcadığın parayı;