Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

Dün burdaydı bu adam; gör ki,bugün nerdedir...
Göçtü öbür âleme,başka bir seferdedir...
Dünyâda çok uğraştı,pazarlıklar eyledi;
Şimdi,her tür hesâbın görüldüğü yerdedir...

Millet mi bakarkördür,sen mi görünmezsin yoksa...?
Sönmüş bir yanardağsın,kimse seçemiyor baksa...
Görmesinler,gam değil de,bâri sesin duyulsun;
Yoksa sağır da mı millet; gerek,kulaklık taksa...?

Engeller varsa arada,şartlanmışsa beyinler...

İlim sınırsız bir deniz, kaşıkladır aldığımız...
Toplansa bir havuz etmez, çok cüz'îdir bildiğimiz...
Doğru olan, bu havuzun iksir ile dolmasıdır ;
Bildiğimizin bilgini, meçhûlün câhiliyiz biz...

Atın sidiğinde sinek, kendini denizde sanmış...

Hangi devletin,bizimki kadar çok,düşmanı var? ...
Her türlü ayrılık gayrılık,memlekete zarar...
Bizleri yüksekte tutan verimli dalı kesmek;
Düşüncesi ve eylemiyle,hatâlı bir karar...

Dünyânın her yöresinde devletler birlik kurdu...

Kaç bahar çiçek açtı köhne ömrümüzde
Daldık rûhumuzun kışına,çiçeği göremedik...
Kaç harman savruldu,ne kaldı önümüzde
Yitik zamanlar içinde murâda eremedik...

Binbir renge bürünen çılgın tabîat

Yürüdük; gittik,geldik,uçurumun başındayız...
Rüzgâr gibi geçti zaman,ihtiyarlık yaşındayız...
Yurtsuz,yuvasız,nasipsiz; kaderin pençesinde
Çırpınmak yaşamaksa,yaşamak savaşındayız...

Sonsuz imtihana girip geçer not alamamak

Önce, gerektir insana; tam ve kâmil bir îmân...
Şuur ve bilgi gerek ve de yâr olmalı zaman...
İyi niyet, çokça gayret, sarfederek işinde;
Görevini şevkle yapan, er geç olur kahraman...

İti; yağ derisine bekçi koyan, hatâ eder...

Dikenli bir sahrâdayız; susuz ve azıksız
Yalınayak,baş kabak yürüyüp de gideriz
Bir fasit daireyi döneriz aralıksız
Binlerce mil mesafe katettik zannederiz...

Bilirsin ki sonu yok; bu gidişin,körce işin...
Dünyâ denen âşüfteyi nedir bunca sevişin? ...
Çok ağlatıp kendi gülen o zâlimin peşinde;
En fenâsı,değmez değerlere değer verişin...

Senin arzun,her durumda murâdına ermektir...

Sol cenahta âdet budur; yol, kalleşlik yoludur...
En baştaki hırslı kişi; dokunulmaz, uludur...
Tek renk boyalı beyinler, hepsi onun kuludur...
Bir gün, esen yel değişir, tersten eser fırtına;
Başın ayak olması, solda sıfır olduğudur...