Ulvi Ziya Şiirleri - Şair Ulvi Ziya

Kin güdüp ne anladın, ey adâletten uzak;
Türlü hîleler yapıp, yol kesen, sadist çakal...
Genlerinden ilham al, kur bana nice tuzak...
Ben çıkmazda kalayım, sen de hep obiçim kal....!

İyi gözle bakmazdım, senin gibilerine;

Nice gönül erleri arz'a duhul ettiler...
Mânada birer arslan,sarsılmaz yiğittiler...
Mertliğin,adâletin timsaliydi her biri;
Azraille hoşsohbet ede ede gittiler...

Çok nâmert geldi geçti zorbalıkla birlikte...

Sen ödünler verdikçe, onlar azıp kuduracak...
Yel estikçe; yakıp, yıkıp, erke karşı duracak...
Hele bir say, tarih boyu,kaç kez isyan ettiler;
Zannet ki, demokrasiyle, yürekler bir vuracak...

Tarih boyu, bu ÇINARI, baltalayıp durdular...

Ne çiçekte koku var,ne baharda renk...
Sürünür her zerre meçhûlün ortasında
Bir acâyip yaşamak ki ölüme denk
Çalkanıp durur kaderin potasında...

Neş'e sarhoşun şişesinde boğulup kalmış...

Binerek,biz; yağız, doru, kır ata
Bilmem kaç kez sefer ettik Bağdat'a...
Yörenin halkına huzur vererek;
Kul eylemek için,bir saltanata...

Nice şehit verdik,nice gâziler...

Âlem zaptedilmiş, nâmertler tarafından...
Merde ve doğruya hiçbir yerde geçit yok...
Kavimler kudurmuş, savulun etrafından...
Huzura, güvene, uygarlığın karnı tok...

Sâf olan bireyler, aptal sayılır, bugün...

Her gönülde terâzi var,farklı ölçüm gösterir...
Reklâm araya girince,şahsî kararlar erir...
Serbest değer yargısı,tutsak düşer yalanlara;
Şartlanmış olan beyinler,aynı sonucu verir...

Mıknatıs,nasıl çeker uygun olan mâdenleri;

Sen goncasın, gizemli gül; sana gülmek yaraşır...
Terkettiyse seni bülbül, çok bülbül sevgi taşır...
Ne bahta küs, ne kız, üzül, benim gönlüme yazıl;
Kuralım bir zümrüt saray, nûrundan göz kamaşır...

Bu karanlık uzun sürmez, seher olur, gün ışır...

Mâsum yüzde hüzün görsem
Kahrolurum ben âdetâ...
Bütün kederleri dersem
Kalmasa başka hayâta...

Piştim, yandım, oldum bir köz...

Şehit etti, yedi civânı, nâmert...
Bölücünün, kalbinde yok, merhâmet...
Yılanları okşa, yola gelsinler;
Baka dur, ey millet, yaksınlar seyret...(!) (!) (!)
Durdukça, ayyuka çıktı, ihânet...