Uğur Akbulak Şiirleri - Şair Uğur Akbulak

Ahh Berzê ahh !
Hiç bir şey engel olamazken,
Hiç bir güç durduramazken beni,
Suskunluğun kıyamet,
Yokluğun muhtıra dır bana.
***

Güzel olan-iyi olan ne varsa öldürdüler deza !
Ne vakit ki Anamın dilinden bir türkü duysam,
Gözlerim kan/kızılına;
Ciğerlerim param/parça mayın tarlasına dönüyor.
Bak işte deza !
Sürgün yemiş yitik bir kavîm misali,

Karşıyım ulan !
Ben Ölüme karşıyım.
Ölümü kolay gören dine karşıyım,
Savaşlarla uyanan güne karşıyım,
Katliamlar inkar edilen Düne karşıyım,
Zalimin eliyle dökülen kana karşıyım,

Biz kavgamızı mazlum/ezilen halkın safında vermişiz !
Zindanı kendimize ana kucağı-dağları ise baba ocağı bellemişiz,
Bin sürgün yesek/bin urgan giysekte,
Asla aman dilememiş/bir of dememişiz,
Varsın adımıza kelle koltukta Demirci kawa desinler.

Dayanmış halkımın çığlıkları omuzlarıma !
Fail’im/meçhulüm-cinayetim ölüsü toprak kabul etmez haramım-işkenceyim ben.
Kan akmış bölünmüş-parçalanmış topraklarıma,
Koçerim-sürgünüm-xeribim/ez bî kesîm/ez bî kârım/neçarım ben.

Gurbet akşamları gibidir bazen yaşamak...
Öyle hazin,
Öyle dertli,
Bir-de sevda var’ki,
Sonsuz bir boşlukta
adım/adım kör karanlığa yürüyormuşsun gibi.

Ben üç kelime ile tutunurum hayata !
Üç kelime ile anlatırım ezilmişliği,
Üç kelime ile yaşadım direnmişliği,
Üç kelime ile gördüm çok defa kurşuna dizilmişmişliği...
***
Kürt olmak zor iştir !

Senki !
hasretin bozkırlarında türkülerle sabahladığımsın.
Senki ;
yıldız kuşanıp/gökyüzünün karanlığına Açıldığımsın.
Senki;
Ciğerlerimden dökülen gözyaşlarımsın.

Ve Munzur eteklerinde !
Sualsiz bir akşam,
Sorgusuz up/uzun gecede,
Türküler sorgulanırken,
Şairler idam edilmekte,
Şiirler kurşuna dizilmekte..

Bir Eylül sabahıydı yine
Yıl 1980
Ve Devamında gelen sancılı yıllar
Uyandım uykumdan
Etraf yangın kırmızısıydı
Umutlar körelmiş