Turgut Erdoğan Şiirleri - Şair Turgut Er ...

Seni sevmiştim
Diyemem
Seni hâlâ seviyorum
Nefes aldıkça

Ölmek var !
Dert meyhanelerinde biçare-ümitsiz,
Katran gecelerde perişan-sensiz.
Yaşamak var!
Sevgi bahçelerinde mutlu-kedersiz,

Seni aramak ne acıdır bilsen.
Üstelik sessizliklerimin içinde,
Martı çığlığında yaşarken sensizlikleri de,
Ve hasretken ten güne, gün güneşe.
Akşamüstü avlu voltalarında,
Kor olup yüreğime düştün.

SENİ SEVDİM Mİ?
Ben seni sevdim mi?
Sevdim, hem de çok sevdim.
Sende bilirsin aslında,
Bilirsin ne çok sevdiğimi,
Uğruna çileler çektiğimi.

Sana aşığım bebeğim, yüreğim yanıyor,
Gözyaşlarım ırmak oldu durmaz akıyor,
Gözlerin sangi sevgi fısıldıyor,
Dudakların inatçı... Sevdiğini söylemiyor.

Sana olan aşkımı görecek misin?

Kim bilir ne yapıyorsun şimdi oralarda,
Ne yapıyorsun sevgilim dediğinin kollarında.
Bakıyor musun? Gelir diye onun yollarına,
Yoksa...
Yoksa, rakı muhabbetinde misin
Evinin küçük balkonunda...

Ellerim ellerini arıyor,
Gözlerim gözlerini soruyor,
Kollarım boşluğu sardıkça,
İçim acıyor, yüreğim yanıyor
Alanya, 03 Haziran 2001

Gittiğin o günden beri
Karlı dağlar hep puslu
Yokluğunun penceresine ilişmişim
Kirpiklerim yağmurlu
Sakallarım uzadı boyluboyunca
Artık işe de gitmiyorum

Unutulmuş bir sonbahar sabahında
Bulunmayı bekleyen antik bir kent edâsıyla
Tepelerden yükselen güneşin,
Sanki... Sanki ölesiye inadına,
Apansız çıkıverdi karşıma;
O muhteşem endamıyla Prenses Natalia

Ne kaldı ki aramızda yaşanacak.
Son defa konuşup bu aşkı bitirmeliyiz.
Belki benim için çok zor olacak.
Ama... Sen ayrı, ben ayrı yollara gitmeliyiz...
Ne olur sus artık, bir şey söyleme,
Her sözünde kirpiklerimden yağmur çiseliyor,