Turgut Çört Şiirleri - Şair Turgut Çört

Nazlı nazlı nazikçe dönerek,
Kendini salıyor nurlu gelin..
Bereket olup yeryüzüne inerek,
Seyrine dalıyor nurlu gelin..

Dantelle örülmüş bedeninden,

Dilin ile sıkıp yaralı bırakma!
Elin ile tetiği çek öldür efulim..
Ver kurşunu namluya korkma!
Hiç düşünme sık öldür efulim..

Elveda deyip yıkma son kez,

Verdim son nefesimi sessizce,
Düştüğüm yerde Duruyorum.
Yaşıyorum artık nefessizce,
Rüzgar ile yerlere Vuruyorum.

Nefessiz de yaşıyormuşum meğer,

Taklit ederek kendini düzeltmezsin,
Sen sen ol, her daim sen ol!
Taklit edilmek istersen, kendini seçmelisin,
Sen sen ol, her daim sen ol!

Hayal gibidir bazen gerçekçi olmak,

Dünya dolusu bilgi bilsen de,
Bilmek bile bazen yetmiyor.
Unutup kötüyü silsen de,
Silmek bile bazen yetmiyor.

Adamlık uğruna koysan kalıbını,

Çarelerin tükendiği yerde,
Öylece umut vermek gibisin.
Heveslerin bile bittiği yerde,
Çocukça sevinmek gibisin.

Öylece bakıp sağa sola,

Irkçı değilim ama başkalarının,
Belirlediği ekolü özümsemem..
Güzel diye gizlenmiş şakalarının,
Tuttuğu akılı özümsemem..

Eller kendine göre fikir atar,

Sabır; umut ırmağında alınan abdesttir,
Rikkatle edebini yokladığında anlarsın..
Sevgiyle sabır iki ebedi dosttur,
Dikkatle sırrını sakladığında anlarsın..

Sabır, aşkla kahrı çekmekmiş,

Sorarsanız nedir en güzel dil?
Bence en güzel olan dil samimice..
Aslında her dilde yanan bir kandil,
Önce fark edilmesi gereken dil samimice..

Bir lisan ki herkes sever,

Bedenim katre, ruhuna yağar,
Sana mecbur Sana meftunum..
Bu beden ancak bu aleme sığar,
Sana mecbur Sana meftunum..

Hayallerim sensiz hissiz,