Turgut Çakır Şiirleri - Şair Turgut Çakır

Bu bir türkü
Doğa güneşine hayran olanların türküsü
Bu doğa sevgisi
Tanrı sevgisi
Güneşe tutkun olanların türküsü
İnsanları ısıtan

Ayrılık acısı
Gecenin ortasında bilinmez sancı
Böler uykumu
Gökte yıldızlar
Dertli yüreğimi yakar

İçimdeki yangın dinmiyor
Acısı yüreğimde yara oldu
Ateşim hiç inmiyor
Derdim çok çare bulunmuyor

Sen gittin gideli

Yadellerde çok yalnızım
Gözlerim seni arıyor
Bulabilse
Yüreğimdeki yansın sönerdi

Yadellerde çok yalnızım

Aah ne yaptım ben
Gece gündüz ağladım
Gözyaşı sel oldu
Kalbimi sel aldı
Götürdü uzaklara

İçim bir hoş oldu gölü görünce
Aşk kitabını okuyor kalbim
Türüm türüm gülü görünce
Bülbül gibi ötüyor yüreğim

Bir ince dalda şakır bülbül

Sevdiğini sandın
Yanıldım
Yalan sözüne aldandım
Aşkına inandım

Kendini düşünürsün

Biri bana soruyor:
-Sen kimsin?
-Ben minnacık bir yıldızım.
-Minnacık bir yıldız mı?
-Evet.
-Ne iş yaparsın?

Ben dünyayı görüyorum
Can gözlerimle seni
Sen gönül gözlerinle beni görüyorsun
Gece yıldızları
O açmış anaç ışıklara gözlerini
Karanlıkta yürüyen işsizleri görüyor

Bilecik'ten Ankara'ya yol gider yol gider aman
Ankara'dan Karaşar'a gül gider
Karaşar'dan Eğriova'ya dost gider dost gider aman
Eğriova'dan Çüküren'e can gider

Dost dost demeye geldim