Turgut Çakır Şiirleri - Şair Turgut Çakır

Gel gebücük gel koş da gel
Çok ama pek çok severim seni
Gel gebücük gel koş da gel
Çoğala çoğala severim seni

Gel gebücük gel koş da gel

Yalanın beyninde dolaştın
Yalnız kaldın
Öfkelendin
Tut ellerimi
Gir tekrar yüreğime
Isırgan otları girmesin aramıza

Gülümse güzelim üzgün olsanda
Seviyorum desen koşarım sana
Sen ağlama sakın ben ağlasamda
Seviyorum desen koşarım sana

Yüreğime senin sevgini alsam

Herkes ormana gider bilirim
Orman içinde gezer dolaşır
Bol oksijen alır
Sevinir
Coşar
Boyu göğe uzanan ağaçları seyreder

Bir güneş bilirim
Sabah doğar akşam batar
Dünyayı aydınlatır
Benim çok güneşim var
Yüreğimi eritip yok eden güneş
Nasıl yok eder beni

Güneş dedim
Güneş doğdu
Ay dedim
Ay doğdu
Yıldız dedim
Yıldızlar parıldadı kalbimde

Dokunmayın dostlar güneşim doğdu
Erenler bağından sevdiğim geldi
Gözleri ay yıldız yüreği deniz
Peygamber çiçeği gönlümde açtı

Çiçekler bağına girince leylim

Kültür köye dek girmezse
İnsan uygar olabilir mi?
Olamaz
Uygar olmayan insan
Yalan söyler
İftira eder

Kaçma
Kendinden kaçmak da ne
Niye kaçarsın böyle
Sevgim öldü diye korkma
Sevgi ölmez

İrfan Gürsoy’a

Bana kötülük yaptın
Benden iyilik gördün
Attığın taş baş yarmadı
Hedefini şaşırdı