Özlem güneşi yaktı beni
Her sabah güneş doğunca
Gözlerin gelir gözlerime
Gözlerin ne kadar güzelmiş meğer
Nasıl da farkedemişim
Özlem güneşi doğunca anladım
Bir varmış
bir yokmuş
Evvel zaman içinde
Yetmişi aşkın bir dede varmış
Bir de onun kapı komşusu.
Dede,
Ankara'nın gözleri mavi
Özledim o güzelim mavileri
Özledim Papazın Bağını
Çankaya güneşini
Cebeci güneşini
Kurtuluş Parkını
Gittin gideli ağlar gözlerim
Yüreğim
Ruhum
Gittin gideli ağlar gözlerim
Dön geri
Ben sana muhtacım
Oooof oof oooof of
Söğüdün salkım salkım saçlarını taradım oof
Sevdiğimin gözlerine gözlerimi yasladım
Çayır çimen biçe biçe giderken ooof
Yüreğime uzanan gözlerden kaçamadım
Gecenin bir saatinde
-Çınar dibinde bir deli
Beni öldürme dedi
Sarhoş gözlerle bakındı
-Beni dövme diye haykırdı
Beş yüz yıllık çınar inledi
Kaç sene geçti güzelim söylermisin bana
Yıldızların altında geçen güzel günleri
Yaşarken aşk meltemini söylermisin bana
Papatya falında bulduğumuz mutlu günleri
Sen gidince güzelim, aşk güneşi doğmadı
Erenler dağında çiçekler açar
İnsanlık güneşi ışıklar saçar
Terörün yüzünden kanımız akar
Şehit oldum diye ağlama ana
Erenler dağında gezindim durdum
Ne gezersin ardımda
Kara gölge gibi
kara bulut gibi
Eğer öldürmekse amacın
İşte kafam
işte başım
Gönlümde açan güldün
Kalbimde doğan gündün
Her zaman bize güldün
Huzur kaynağı oldun
Ne güzeldi o günler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!