Tanrım küçüğüm ufacığım güçsüzüm
Dünyada ben nasıl yaşarım
Üzülme bebeğim dünya güzeli bir meleğin var
Yeşil gözlü sarı saçlı
O seni korur
Sana ninni söyler
Seni sevince anladım
Hayatın acılarını
Dikenli yollarını
Yolları dikenli kentte yaşadım
Yalnızları ezen
Seni sevmek ne güzel
Ne güzel gözlerine bakmak
O gözlere ırmak gibi akmak
Ne güzel ne güzel
Yüreğinde akıp giden ay
Senin aşk anlayışın bu mu
Kim nerse desin senden ayrılmam
Senden vazgeçmem
Sen benim güneşimsin
Ayımsın, yıldızımsın
Gözlerim gözlerinle konuşurken
Aşkın en güzelini buldu
Sende ruhumla konuşurken
Uçsuz bucaksız denizde
Aşkın derinliğini bul
Bir gemi ayrıldı limandan
Gidiyor bilinmeyen diyarlara
Sessiz
Yolcular sessiz
Uğurlayanlar sessiz
Ölü toprağı serpilmiş sanki
Okyanusu geçince uyandım
Bir korku sardı bedenimi
Bilmiyorum neden korktum
İsteyerek ya da istemeyerek gönül mü kırdım
Hayır
Yüz kızartıcı suç mu işledim
Bu sabah içinde bir sıkıntı vardı
Kötü bir haber gelir diye huzursuzdum
Nitekim öyle oldu
Acı haber tez gelir derler
Geldi
Arif Ağa öldü
Bir varmış
bir yokmuş
Evvel zaman içinde
Yetmişi aşkın bir dede varmış
Bir de onun kapı komşusu.
Dede,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!