Ne oldu bilmiyorum
Sevda yüklü gemi battı
Ölümle baş başa kaldık
Dalgalarla boğuştuk
Yaşıyoruz
Yaşlandım artık
Ağlıyorum
Gözlerimden süzülen yaşlar
Yüreğimden geçiyor
Seviniyorum
Bu iftira bana ağır geldi
Yüreğime kaya gibi oturdu
Bu yükü taşıyamıyorum
Artık bende öleceğim
Bir dostum vardı oda öldü
Artık yalnızım
Mutlu olmak için yaratıldın, bilirim
Ben de erdem güneşinde yanmak için
Ne olur kızma bana yeşil gözlüm
Sen yeryüzünün en soylu kadınısın, bilirim
Bense, iyiye, güzele, sevgiye susamış biriyim
Kötülüğü iyilikle yenmeye çalıştıkça
Kar yağıyor ince ince
Aşk ateşi yakıyor beni
Gözlerim seni görünce
Hatıran yakıyor beni
Sensiz geçen günlerim yar
İki trilyon deyince doktor şaşırdı
Şaşkın şaşkın baktı delisin dedi
Şaşkın şaşkın baktım doktorsun dedim
Gözlerime iyi bak iki trilyon
İki üç trilyon ne gezer bende
Sokaklar
Sonsuz yollar
Issız, mucurlu sokaklar
Boynu bükük insanlar
Yalnız ve mutsuz
Yamuk İrfan’ı rüyamda gördüm. Rüya çok ilginç geldi bana. Aynen yazıyorum.
Turgut Abi,
Seni kır çiçekleri arasında gezinirken gördüm.
-Sen nerdesin?
-Dağın yamacındayım
Etrafım yemyeşil, orman
İnsanız
İyi günlerimizde sevinir
Kötü günlerimizde üzülürüz
Zaman akıp gider
İyi günler, kötü günler geride kalır
Dayan dostum, cesaretini göster
Dinleyin çocuklar dinleyin
Göklerden gelen sesi
Ne diyor bu ses
Kulak verin bu sese
Bakın çocuklar bakın
Gökteki ay yıldıza




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!