Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Ressamı Yüce Yaratan, gören göze görünmüş,
Doğa, Yaratan'ın boyası ile makyaj sürünmüş,
At sırtında giden gelinin duvağına bürünmüş,
Külfeti varsa da, nimeti de verene şükrolsun…

Hidayet için bu delil içlerinden sadece birisi,

Güneşle her sabah içimde bir umut,
Gün biter derim ki; sen bunu unut,
Gel de sen laf anlamaz bu gönlü avut ,
Kolay değilmiş izlerini silip unutmak.

Günümde, rûyamda hep sen varsın,

Ruhum aydınlandı doğduğun yerde
Pir oldun dünyama sen her sefer de.
Hüzün veren keder gelip-geçer de;
Güneş gitse bile sen kal dünyamda

Dost acı söyler ama, doğru söyler,
Yüce Mevla ne eylerse doğru eyler,
Başımıza gelenlere bakacak olursak;
Hak ettiğimiz bir ceza var efendiler.

Hiç düşündünüz mü, bu ceza nedir?

Teselliye, zafere öyle açız ki!
Ufacık başarıdan zevk alır olduk
Öyle bir savrulup, saçıldık ki!
Almadık önlemi halka güvendik.

Tutunduğum dallar elime geldi,

Hisler bunaldı, her buluttan bir nem aldı,
Düşmanlar bir oldu üstümüze çullandı
Niyetler belli, seli gitti kumu kaldı,
Bozuldu düzenimiz, gelin düzeltelim.

Gördük ki politikacı, siyaset namert,

Hep dost tekmesi sonucu yaşadım sürgünü,
Dergah bildim dost meclisinde yedim vurgunu,
Dosttan yana fakir ben bir gönül yorgunu,
Güvenip de içimi dökecek bir dost bulamadım.

Vefa, deva umdum, hep bana dostuz diyenden,

Niye ağlıyorum ki, ölüm mukadder,
Bu bir şans oyunu değil, yazılı kader…
Ölüm için herkes bir şeyler der,
Öyle ölmüş, böyle ölmüş ne fark eder.

Yaprak da dökülür çiğner geçeriz,

Dost sofrası ise, zaten kural tanımaz,
Varsın raydan çıksın, yaydan boşalsın,
Dost meclisini tatmayan zaten anlamaz,
Demezler ki, varsın içsinler-yesinler…

İki kadeh ötesi, kafalar olur bir hoş,

Dost acı söyler ama doğru der,
Aşksız hayat yavan olur,
Hayat aşksız da döner amma,
Aşksız hayat yalan olur