Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Güneş, ay, yıldız gece, gündüz düzeni,
Dünya, hava, su ile yiyen, içen gezeni,
Yaşatan, yöneten nedir hiç düşündün mü?
Hidayete ermiş demektir idrak ile sezeni.

Asi rüzgarı ile yine coştu gönül,
Beden çok yorgun dedim dinlemedi,
Şahlandı doru tay gibi koştu bu gönül,
Bu gün sırası değil dedim aldırmadı.

Kopardı zincirini çıktı kafesten,

Sen çürüksün, düşer misin dalımdan,
Sen de kurtul denizimden dağımdan…
Volkan isen ben ise bir okyanus,
Ne istersin gül bahçemden bağımdan.

Döşediğimiz odamızı sensiz neyleyim?
Kokun olmayan yeri nasıl seveyim?
Dileğim, kimlesin bilmeden öleyim…
Sevilsem de başkasını nasıl seveyim?

Rahmetli ananın özlemi biran burnumda tütüyorsa;
Kim derse ki aldanır, bedenle ruh da ölmuş olur....
40 yıl sonra, ya rüyana girer, ya da aklına geliyorsa;
Hidayet, ruhun ölmeyip yaşadığını görmüş olur.

Akıl, fikir, düşünce civa sanki, akar bir yere,

Daldan düşen kuru gazel misali;
Savrulup gidersin rüzgar önünde.
Kimdi diye sorulan insan misali;
Sevgiden bir nebze yok mu gönlünde?

Gönlüm aşk kapımı sana açmıştı

Dal dedim tutundum elime geldin,
Gül dedim dikenin parmağım deldin,
Ben ağladıkça sen yüzüme güldün,
Bozkırda savrulan toza döndürdün.

Savruldum yel ile çöllere düştüm,

Kapısı dar, içi geniş bir han düşün,
Restore edilmiş, lüks restoran düşün,
Farzet; sırat köprürüsü ötesi cennet,
Sarmaş dolaş açık alanda dans düşün.

Bugün size ise, yarın bize
Yine Ateş düştü yüreğimize
Şehit acısı olmalı hepimize
Ana kuzuları daha taptaze
Zamansız, sebepsiz solar
Debdebe-şaşa neyimize?

İsteklerin için savaşmıyorsan,
Kaybettiklerin için ağlama…
Kayıba ağlamak istemiyorsan,
Emanete sahip çık, kara bağlama.