Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Saf duygu bu kadar berrak kaynar pınarından.
Yorulmadan gözleyen gözlerle emin yarınlarından.
Esirgememiş neyi varsa onu anlayanlarından
Nankör, ya da bakar körden kurutmasın pınarı

Hanemize nifak tohumu ekildi edem,
Bağımızın dikişleri söküldü edem,
Yıkılmadık, yorulsak-bilek bükülse de,
Zalim düşman bizi biz ile vurdu edem.

Kahraman, Gazi. Şanlı adını boşa mı aldı?

Efkarım isyanda, ferman dinlemez.
Gittiğin yer sanki geri dönülmez.
Bilmece misâli nedir bilinmez.
Görün de hasrete son ver ne olur.
Nakarat

Ele avuca gelmez soysuzun dölü,
Raks figürü ile kıvranır beli,
Asi rüzgar olmuş savurur külü,
Ele avuca gelmeze ulaşamadım.

Elini çektin elimden koparcasına,
Hani gidişin var ya kaçarcasına,
Sanki benden kurtulmak ister gibiydin,
Ben seni sevmiştim taparcasına.

Yaşamak bir kerelik, kıymetini bil
Ruhun temizlensin, zihnindekini sil
Engin ol ve yumuşa da birazcık eğil
Dünyanın sahibi var, senin değil
Engin ol gönül, Engin ol sev, Sevil.

Yürekten ağlayan baba-ana-bacı-yar,
Bürokrasi, siyasi, rantçı ilişkisi var= kâr…
Yüreği yananların sergilediği efkar,
Kârdan zararını düşünür sahtekâr.

Çağ dışı yöntemle eşilen maden ocakları,
Rantçıların para ile dolsa da kucakları,
Dünya malına tapana bir çift sözüm var;
Körpe yetim, söndürdün pek çok ocakları…

Eski kafa torba akıl ,
İster itil ister kakıl,
Gel de sen de bana takıl,
Hayat böyle gelir gider.

Kitaplar arasında gül yaprağı,
Mektepli, kanı deli, asi başı,
Evcilik oynadığımız toprağı,
Hatırlattı masum tomurcuk yaşı.