Turan Yükseloğlu Şiirleri - Şair Turan Y ...

Aç kalbini sönsün aşktan alevim
Yandıkça her zaman ahım alırsın
Harı sönse bile harap can evim
Dokunma közüme sen de yanarsın

Atamadım içimden seni bir türlü

Dile destan sevdalılar
Gözlerinde hep buğular oyy
Az gülerler çok ağlarlar
Duacıyım kavuşsunlar oyy
Nakarat

Yüreğim dolmasaydı hiç ağlar mıydım?
Vicdanım taş olsaydı hiç yanar mıydım?
Kem söze dik dursaydım hiç arar mıydım?
Aşk böyle bir şey canım, sen ne anlarsın.

Anlasan saygı duyar bir kere arardın,

Bakışlarda ilk aşkın,
Barbesiyle çok şaşkın.
Değilim kalp hırsızı,
Ayak sesi ilk aşkın.

Seni gördüm uzaktan,

Aşk dediğin aslında;
Sevda yüklü olmalı
Ateş gibi yakmalı
Tıpkı Kerem-Aslı gibi
Sevda ile yanmalı

Toz-duman şahlanmış atlı süvarim,
İçinizde benim yârim var mola?
Yolunu gözlerim askerim yârim,
Selvi boylum varsa başka kim ola?

Dumanı tüten sevda yuvası,
Aşkı süsler doğa havası
Kimlerse, kabul görmüş duası
Bir çift kumru evi diyelim gitsin

Yoruldum, kahroldum sevdan yolunda
Dilimden değil de anla halimden
Öyle ki sevdiğim ölsem koynunda
Huyum bu çıkmıyor sevda dilimden

Nakarat

Aşkımın buharı sana ulaşsa,
Saçından tırnağa seni okşasa,
Ruhunla birleşip senle dolaşsa,
Bir beden olmamız belki sağlanır,
Ah edip inleyen hale ağlanır.

Dolunay anımsattı ak yüzünü,
Aklımda yer eden sevgi sözünü,
Gönlümü hapseden çakır gözünü
Unutmak mümkünse gel de sen öğret

Sen ayda, ben zorda, gönül hovarda,