Tunahan Ermihan Şiirleri - Şair Tunahan ...

Artık yazan kalemimde
Sadece hüzzam türküler var.
Adını anıyorum
Bir şiirden hatırımda kalan
Sol yanım acıyor

Ölmek demek ardın da kalmak
Ya da anlamsız bir kelime oyunu olur yaşamak
Oynayacak seni olmayan

Dönüşü olmayan o yola gittin gideli
Sadece susuyor

ve düştü ellerimden yüreğim,
gözün aydın ey kara düşlerim!
aydınlık gecelerimin tek parlayan yıldızı da
gidiyor bakın sayenizde...

bazen susuyorum

Keşfedilmemiş heyecanlarda yüzerken
Gönül denilen akıllanmaz çocuk
Masum yalanlarla avutuluyor
Yâr denilen yüzü maskeli teni makyajlı
Sevda köpükleri tarafından
Her seferinde adı anılmakta sona kalmış

Adını kimse bilmezdi, nereden geldiğini de
Yüzündeki anlık tebessümde saklanan o gizemli
Hüznün nedenini senelerdir düşünürüm
Bir garip bir tuhaf adamdı “Gidici”
Güneşle beraber batardı hüzünlerine
Ağlardı bulduğu her kuytu köşede

Umut dolu bir bakıştı
Gözlerindeki geleceğe
Adını, yaşını bilmediğim
Gül yüzlü güleç çocuk

Kim bilir sevincinin nedenini

saatler tükendi gözlerimde,
artık sendeyim.
çırılçıplak, saf, tertemizim artık,
her ne kadar saçlarım beyazlamış olsa da!

karanlıkların en koyusundayım esmer tenimle

Ben hala sözümün eriyim
Gittiğinden beri sana susuyorum
Bazen gökyüzüne bakıyorum
Hani yüzünü düşlerdim ya onun için
Derin bir nefes alıyorum içimdeki
Senden kalan sonsuz boşluğa

Ben demedim mi giderken sana
Elvedaları bana bırakma,
Umutları da almayı unutma,
Zaten sayende hayatım hüzün tadında

Humarsızlığının ardından gelen hatalarını

Bu güne dair umutlarım hayallerim vardı
Ümitlerimden ırak düştüm,
Yaban oldu sevda zerresi
Soldu neşe yıldızı

Gün doğmadı bu sabahta pencereme