Tunahan Ermihan Şiirleri - Şair Tunahan ...

Çookk uzun zaman sonra hesaplaşmanı yapacağım sevgilim
O zamana kadar sen içimde var olmaya devam edeceksin
Ben hep sokaklarda yanımda seni gezdireceğim
Bazen sarışın bazen kumral ama hep sen olacaksın
Ve sen bileceksin ki ben her gece
Sokakları arşınladığım senlerle aldatacağım seni

Akıp geçiyor azgın bir nehir misali ömrümüz kadınım
Neredesin?
Yapraklarımız sararıp solmaya yüz tutmadan
Bir gün dönermisin?
Ataları olacağımız nesillere karışmadan
Tutarımsın ellerimi tekrar?

Yattığım yer soğuk, üşüyorum
Kokuyor üstelik yanımdaki sığınağım
Beni bıraktığında üstümdeydi bu yeleğim
Görmesen de sana yazıyorum.

Bazı gün polis kovalıyor beni

Satırların boş kelimelerin kifayetsiz olduğu
Gözlerimizde sadece vedamızın kaldığı
Hep kendimizi ikinci plana attığımız
Oyunlarla dolu bir dünyada yaşıyoruz artık sevdiğim
Sen sadece adını hatırladığım bir diyarda saklı bir gelincik
Bense kalakaldım İstanbul da sensiz ufacık tefecik

Sen gözlerimde hiç yaş görün mü benim
Hiç şahit oldun mu gidişinden yakındığıma
Uykularımın kaçtığını hiç anlattım mı sana
Nereden çıkartıyorsun özlediğimi benim

Hiç giderken ardına baktın mı ki ağladın diyorsun

Birer yapraktık hepimiz
Çok güzel görünmesine rağmen
Pek de hoş kokmayan bu hayat ağacında
Her birerimiz atmış – yetmiş günden sonra
Sararıp dökülüyorduk toprağa
İlk on üç – on dört gün gayet güzeldi

Hüznün kucağında açmış kahverengi gözlerini
Ağlamış zaman içinde bedeni
Bazen sarhoş olmuş dağıtmış kendini
Dünün ümidi bugünün ihtiyarı

Bazıları ezmiş hükümranlıklarıyla

Ben beni benden öte atmışem gün bakışlım
Özümden geçmiş sözümden dönmüşem
Kara dilek ağaçlarına bağladığım tüm umutlarımı
Senin için bir bir toplayıp ak çaputlar asmışam
Sözüm yavandır özüm yalansız
Ben benden geçip sen olmuşam

Bazı gün ağladığımı biliyorsun sevdiğim kasım yağmurları misali
Ve sana aşık olduğumu biliyorsun
En kurak günümde içimi sana açtığımı
Ve senden ne olursa olsun nefret edemediğimi
Vazgeçemediğimi biliyorsun
Tüm kalelerimi savaşmadan teslim ettiğim tek kumandan olduğunu

Ne fayda gönlüm ağlasan
Yolun sonu hep ayrılık
Üzülüp karalar bağlasan
Yaşanılanların bedeli hep pişmanlık

Biter mi bir gün hasret bilemem