Bastırmadan yazmakta kötüyüm
Elbet çözülecektir düğüm
Yumuşayacaktır bir gün sözüm
Görmeyecektir bazı şeyleri gözüm
El tuhaf ben bambaşka daha sonra
İçimde yanan ateşi göz yaşlarımla söndürdüm,
Ağlarken içime akıttım göz yaşlarımı.
Sönen ateşten küller kaldı elimde… bir de kırık ve yanık bir kalp.
Gururum el vermedi, bak işte bunlar senin eserin demeye.
Esen rüzgarda savurdum küllerimi denizlere.
İstanbul duman altı oldu sayende, sayemde.
Anlamıyorum neler oluyor bana
Bana değil aslında olanlar sana
Feciyim şu aralar arama mana
Ateş olsan yakamazsın beni, taşım ben.
Kızgınlaşsan lav olup aksan eritemezsin,
Kırmaya çalışsan,
Anlamsız kelimeler topluluğu bu şiir.
Bazen bir şarkı bazen de bir şiir,
Adamı kendinden geçirir.
Mantık aranmaz… İnsanlar yalancı,
Dostlar birbirine davacı.
Gülerim bir ciddi bir alaycı,
Sana bakarken gözlerim yaşlı
Cansız bedenin yağmurdan ıslanmış
titrer yüreğim o anını her hatırladığımda
Dışarıda sesler kesildiği anda,
Başlarım, içimdeki sesi dinlemeye.
Yıldızları izlerim, aklım bir karış havada.
Ben seni hiç sevmedim ki
Ben senin beni sevmeni sevdim
Ben seni hiç öpmedim ki
Sadece beni öpmene ses etmedim
Seni hiç dinlemedim ki
Anlattıklarını engellemedim
Tebrikler kazandın.
Kimsede bulamazdın.
İyi ki beni aradın.
Bu büyük ödülü hak ettin.
Merak ediyorsan ödülünü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!