Almayı unutmuşum yanıma unutkanlığımı
Hatırlıyorum şimdi geçmiş alışkanlığımı
İçkiydi yiyip bitiren beni genç bedenimi
Kimse dinlemiyor beni.
Kale almadığından değil, korktuğundan.
Korkutur, gerçekler korkutur insanı.
hayatımdaki yeni şeyler hep eski
bak bu durumda yeni gibi ama eski
ifadesel anlamdaki kargaşalarım
Enerjimi yitirdim sen gelmeden az önce
Özür dilerim sana kalmadı
Başka bir güne inşallah hoşça kal
Görüşmek üzere kendine iyi bak
E hadi bay bay güle güle
Ama anlamalısın güzelim
Unutmak isteyip de unutamadığım
Bir türlü kurtulamadığım
Sıkılıp bazen ağladığım
Hatıralar var beynimde
Unutmak istiyorum acilen
Uzun bir hikaye bu bitmeyecek belki de
Aslında her şeyin bir sonu vardır ama
Senin sonun bu hikayeden önce
Uzun uzadıya yazmalıyım içimdekileri
Sonra dönüp geriye baktığımda
Neler yaptığımı görmeliyim
Bir melodi belki bir şiir anlatır halimi
Ama asla anlamaz insanlar mecalimi
Kırık kalbimle kırgınların arasındayım
Bir ateş yanıyor yanı başımda.
İçimi ısıtıyor, gecemi aydınlatıyor.
Birisi var yanımda gözleri parlıyor.
Saçları rüzgardan uçuşuyor.
Bir kız bu, göğsü önde dimdik.
Başı benim ki gibi öne eğik.
İstiyordum herkesten uzak olmayı
Çünkü korkutuyorlar incitiyorlar beni
Böylesi çok daha hoşuma gidiyor
Hissediyorum sonuna kadar benliğimi
Rahatlıyorum düşünüyorum insanlığı kainatı
Dünyanın hakimi olasım geliyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!