Hayal sandıklarından zihnime sızan,
Masallara tutunurum ansızın, gözlerinde.
Camlarımı döven nice senli hatıralar,
Alev olur, bedenime yazılır bir kalemde.
Dumanı üstünde, kıpkızıl yaşlar süzülür,
Kısa aralıklarla, haziran akşamlarında.
Bedenimi çıkmaza sürükler kor bir ateş,
Yüzün, yüzüme oturur yokluğunda.
Soluğumu keser pranganın zinciri...
Umudun mavisi bile kor, içim acıyor.
Işığım söner, ruhum bedenden sökülür,
Yüreğime hapsolur acının rengi: mor.
Silemez yel, esip savursa eskimiş anıları,
Kül rengi, sis rengi Ankara sokaklarından...
Bir bir düşse de tozlu, soluk resimler,
Nereye gidersem gideyim, gelecek ardımdan.
27 Haziran 2019 / Perşembe / Ankara
Halil KumcuKayıt Tarihi : 14.2.2025 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
"Bazı anılar silinmez, sadece tozlanır; rüzgâr estiğinde yine gözlerine düşer."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!