Zifiri karanlığını gecenin,
Bir polis sireninin ışıkları böler.
Biraz loş, biraz karışık bir çift siren...
Korkutup kaçırırken tüm suçluları
Bana senin hayalini hatırlatır,
Yüreğimdeki korkuyu bastırıp...
Adın yok,
Sanın yok...
Gözlerin var gözlerimde,
Ve saçların,
Dalga dalga gönlümde...
Sesin yok sol yanımda,
Şiirlerim vardı gözlerinde ıslanan,
Saçlarında kuruyan...
Şiirlerim vardı geceyi gündüze,
Gündüzü geceye katan...
Şimdi düşün,
Ilk okuduğun şiirimi...
Şimdi hayal et saydam bir gece,
Yıldızlar parlıyor son gücüyle,
Ay kayıp, küsmüş güneşe...
Aylardan eylül işte
Sokaklar sırılsıklam yine
Yağmur düşer yalnız yüreklere
Yavaş yavaş çöker sokağıma sis,
Penceremde kayboldukça karanlık
Yalnız sokak lambaları titrer korkusuz
Yalnız, sokak lambaları bilir gecelerimi...
Meydan okur karanlığa
Göz gözü görmez sis
Yıllar önce unutulmuş bir şehrin,
Yıllar önce kaybolan bir köyünde,
Yorgunluğu sisine vurmuş,
Sönük yıldızlarının altında,
Toz pembe bir hasretin tam ortasında,
Damla damla yağan hatıraların takıldığı
Uçurtmasın bak gökyüzünde,
Uzakta çok uzakta
Ama hep aklımın bir ucunda...
Unutmaya kalksam
Çekiyorsun koluma bağlı ipini...
Tam bileğimden bağlı...
UZAK
Vazgeçtim işte
İmkansız değilmişsin.
Hata bende değilmiş doğru,
Sendeymiş unutmamın kolaylığı...
Mesafeler mi kalır sevdada,
Onsuz her an uzaktır bunu bilirsin yalnızca,
Onsuz geçen zamanların sonu olmaz sana,
Her saniye gün,
Her dakika ay,
Her saat yıl gibi geçer ömründen.
Darmadağınığız hepimiz
Parçalarımız farklı yerde
Kayıp, eksik...
Gidenlerden bomboş...
Ama hep farklı birilerini aradık
Doldurmak için o boşlukları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!