Yalnız kör kurşun mu musallaya devirir 18 seneyi?
Yoksa bir söz de yeter mi?
Yalan sadece dilden mu çıkar?
Yoksa gözler yalan söylemez mi?
Yağmura inat yürüyorum sokakta
Şiddetine,öfkesine, nefretine direnerek
Suratıma vuran binlerce damlaya inat,
Bir saniye düşünmeden yürüyorum.
İnsanların bakışları önemli değil.
Zaten hiçbiri anlamıyor...
Bakışlarını unutmayacağım yıllarca,
Sevgiyi en son onlarda gördüm...
Kilitlenip kaldıklarında gözlerime,
Sevmenin anlamını orada anladım,
Sevmenin hazzına orada vardım...
Ve şimdi onların yalanlarıyla,
Bak belki de bu son baharım,
Senden beri görmedim böylesini...
Aylarım hep ıslak
Mevsimim hep sonbahar...
Kuru yapraklar için de geçti günlerim...
Buraya kadar!
Aşkın gözü kördür,
Ayağı topal...
Ne koşar adım gidilebilir,
Ne izlenebilir uzaktan...
Bir teşebbüs dener ulaşmayı,
Ama hep bir adım öndedir hasret,
Tek taraflı aşk insanı kör eder,
Gönlünü hoş eder,
Aklını boş eder,
Geceyi mapus, gündüzü loş eder...
Dipsiz bir kuyuya iter,
Ardından feryat figan eder...
Bir tepedeyim kimsesiz
Otoyol ayaklarımın altında
Sayıyorum geçen arabaları
Senden kaldı aslında bu da bana
Gittiğin günü saydığımdan bu yana
Ama vazgeçiyorum işte yavaş yavaş
Şimdi bir akşamüstü,
İçim susuşların en gürültüsü...
Kendi kendine kavgaları,
Amansız hatıraları ile,
Kalbim hükmediyor tüm bedenime...
Yüzüme vuruyor tüm acıları,
Düşer gözden birkaç yaş,
Hüzün çöker yavaş yavaş,
Sensizlik en büyük savaş
Bırak kendini mesafeleri aş
Yürek verir son bir uğraş...
Ellerin düştüğünden beri aklıma,
Daha mutsuzsun kendi aramda...
Önceden gülemezdim çok,
Gülmeyi beceremezdim.
Bunlar yetmez gibi
Birden sen geldin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!