Tek taraflı aşk insanı kör eder,
Gönlünü hoş eder,
Aklını boş eder,
Geceyi mapus, gündüzü loş eder...
Dipsiz bir kuyuya iter,
Ardından feryat figan eder...
Bazen beklersin o sonrayı,
Dönmeyeceğini,
Sevmeyeceğini bile bile
Beklersin...
Çaresizsindir belki
Son umudundur
Bir tepedeyim kimsesiz
Otoyol ayaklarımın altında
Sayıyorum geçen arabaları
Senden kaldı aslında bu da bana
Gittiğin günü saydığımdan bu yana
Ama vazgeçiyorum işte yavaş yavaş
Parıltısı yavaş yavaş kovuyordu ayı, güneşin.
Adını koyamadığım bir hüzün çökmüştü sokağa.
Nahoş bir rüzgar vardı, iliklerine kadar titreten.
Dünden kalmış birkaç duygu hakimdi sokağa.
Araba sesleri ile yavaş yavaş kaybolan birkaç duygu.
Merakla bağrışan birkaç sabah kargası.
Günaydın!
Saat 06.37 otobüse bindim,
Her yer soğuk ve karanlık.
Camdaki buğuya seni çizdim...
Saat 7.43 metrodan indim.
Dün sabah yine bekledim seni
Gelmedin...
Güneş tekrar doğdu yokluğunda.
Hasret dolu bir gün daha başladı.
Yokluğunun acısı sardı gönlümü...
Şimdi bir akşamüstü,
İçim susuşların en gürültüsü...
Kendi kendine kavgaları,
Amansız hatıraları ile,
Kalbim hükmediyor tüm bedenime...
Yüzüme vuruyor tüm acıları,
Düşer gözden birkaç yaş,
Hüzün çöker yavaş yavaş,
Sensizlik en büyük savaş
Bırak kendini mesafeleri aş
Yürek verir son bir uğraş...
Ağır aksak yürüyorum işte.
Senden birkaç yara kaldı gönlümde.
Her sabah tekrar seviyorum seni.
Deli diyorlar bana.
Mecnun'da boşuna mecnun değildi diyorum.
Elimde değil işte seviyorum.
Ellerin düştüğünden beri aklıma,
Daha mutsuzsun kendi aramda...
Önceden gülemezdim çok,
Gülmeyi beceremezdim.
Bunlar yetmez gibi
Birden sen geldin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!