Tevfik Pekel Şiirleri - Şair Tevfik Pekel

Yüreğimde;
Yıllardır,
''Deniz Gözlüm'' yangını vardı...
Ve sen;
Hergün,
Umursamazlık serptin...

Hayatımın anlamı sensin.!
Yoksa, sen bana bir nefesmisin?
Bilemiyorum...
Sen de, nefes te birsin..!
Ayırmam ne mümkün?
Nefes olmadan kalp çarpmaz...

Gönlümün, bir kapısı var.
İçeri doğru açılır...
Yılları var, kapının zilini çalanlar çok oldu.
Ama; açmak için, çaba harcamadım...!
Çünkü; zile basıp, hep kaçtılar.
Sadece bir defa...

Alışkanlık veya bağımlılık,
Her ne şekilde söylenirse artık.
Ne kötü bir şeydir!
Duman duman bir sigara gibidir,
Bir bardak sıcak çay gibidir bazen,
Yemek içmek gibidir her zaman,

Uçurtma olmak;
Rüzgara bağımlı olmak demektir,
Pamuk ipliğiyle...
Rüzgar olmak;
Gelip geçen,
Esinti olmak değildir asla...

Affetmek;
Yanlışlıkla onu ezen topukta,
Menekşenin bıraktığı,
Hoş koku gibidir...
Affetmek;
Yağmur damlasının,

Okyanus gözlerinde,
Sevgiye açtım gözlerimi...
Hergün;
Tükenmeyen ümitle büyüttüm ama,
Hasretinle tükeniyorum birtanem...
Bittiğim gün de dudağımda;

Küçükken; masallar anlatırlardı bana,
Uyumam için...
Büyüdüm, yine masallar anlatıyorlar bana,
Uyumam için...
Şunu merak ediyorum.?
Ya, masallar beni uyutmuyor artık.?

Hiç sevmezdim;
Şeytan diyor ki...? ile başlayan,
Cümleler kurmayı...!
İmla kurallarına inat,
Küfürler etmeyi...
Geçmişin yaşanamamışlarına,

Yağmur bulutların çökerdi, geceden...
Gün bulanık;
Gün, geleceğim için karanlık...
Neden, hep banaydı revalık?
Geride bıraktığım, dün değilmiydi?
Zaman mı, aydınlığa hasretti?