Yine akşam oluyor,karanlık çöküyor.
Önce yüreğime,sonra etrafıma.
Bir ışık arıyorum.
Önce gözlerinde,sonra boşalan sokaklarda.
Bir sigara yakıyorum.
Önce; derin bir nefes çekiyorum ciğerlerime,
Seni gördüm bu sabah.
Erkendi...
Yine her zaman ki gibi,
Köşebaşında bekliyordum.
Saat,sekizi geçiyordu.
Deniz gözlerin,biraz buğuluydu.
Sabır dolu günler biriktiriyorum,
Okyanus gözlerine kavuşmak için.
Gerçek sevginin;
Sabır gerektirdiğini çok iyi biliyorum,
Peki ya sen?
Sen biliyormusun...
Sen değilmisin?
Ellerimi tutamayan,
Rüyalarımdan çıkmayan,
Peşinden sürükleyip,
İsyanlar ettiren,
Lades! deyip, oyunu bozan...?
Sen ve Ben,
Et ve Tırnak,
Ruh ve Beden,
Parça ve Bütün,
İlik ve Kemik,
Lokman ve Ölümsüzlük gibiyiz...!
Sevdiceğim; sevdan için,
Emekler harcadım, acımadım.
Razı geldim, yılmadım.
Pervaneye döndüm, yorulmadım.
İçten bağlandım, vazgeçmedim.
Lutfedipde görmedin, göremedin...
Sanadır bu şiirler.!
En fazla, üç beş dizeler.
Ruhumdan, sana doğru esintiler,
Provasızdır tüm kelimeler.
İçimdeki '' Sen ''ler..!
Layiha'lar, layiha'lar...
Gecenin saat üçü olmuş,
Herkez derin uykulara dalmış.
Sanki,dünya bir bana kalmış.
Dışarıdaki havaysa,buz gibi soğukmuş.
Üstelik,inceden bir de yağmur yağmış.
İçecek te,bir tek sigaram kalmış.
Adam gibi; adam aradın,
hayatın boyunca.
Ama;
Adam gibi seven adamı,
Göremedin yıllarca!
Adam gibi adam;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!