Keşfedilmemiş bir ülke bu yürek.
Daha bir özgür dağları
daha bir cesur,
kimse anlamaz,kimse dinlemez
yarası kanayan sancı var içimde.
Aşk denilen nar'a düştüm
Yandığımı görenim yok
Kerbela da kaldı gülüm
Bir yudum su verenim yok.
Dile düştüm, dile düştüm.
Ucu yırtık ayakkabılarım da
Ne kadar da hızlıydı ayaklarım
Yaramaz ve arsızdı bakışlarım.
Utanma nedir bilmeyerek
İnadına çıkardı
Ucu yırtık ayakkabımdan parmaklarım.
Ağlıyorum.
Dayanmışım ağlama duvarıma,
Ayyuka çıkan, hıçkırıklarla,
Çocuklar hep şen
Ağlıyorum,
tüm bebekler vaftiz oluyor gözyaşımda.
Güller dökülmüş,
İpekten bir yolda,
Yürümüyor ayaklarım.
Ya da taçları süsleyen
İnci değil gözyaşlarım.
...deli gönül yakıldıkça,yakıldık.
sebepsiz sorgulara tutulduk.
yol ortasında arkamızdan vurulduk
katilin ardından ağlamak niye?
...dediler ki, anma onun adını
Evet ruhum dinlen gayrı,
evet hüzün ayrı güzel, sevinç ayrı.
Gözlerinde bir durgunluk
geçen akşamdan mı kaldı
dudaklarında ki burukluk?
yapraklardan düşerken yere
Üç mum yaktım yanyana,
sıra sıra üç mum.
Hava akımı yok, odam mezar gibi.
pencesi güne küsmüş
kaprisli bu odada.
Üç mum yaktım.
Hayata dair yapılanları, sıradan cümlelerle anlatamayacak insanlar kadar basiretsizleşin.
Sevin mesele, çok sevin dokunun ama ölsün değince elleriniz, yitirsin büyüsünü, sevmeler...
Mutlu olmak için sıradanlaşın...
Şiirsel takılmayı bırakıp.
Ateş yakmayı öğrenin yataklarda
Sıradanlaşın, benim yaptığım gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!