Tarık Erkutlu Şiirleri - Şair Tarık Erkutlu

İçimdeki sen sus artık!
Söyleme onu hala sevdiğimi,
Kudurur bir eylül günü deniz,
Köpürürken köpek dişli dalgalar,
Vurur Marmara da sandallara…

Bir yıl önce kaybettim sevgilimi,
Bir sonbahar ayı idi... yanında değildim..
Gözlerime doyamazdı, sevmelere kıyamazdım..
Bir bar çıkışı tenha bir sokak ta haince bir kavgada mı? yoksa
Trafikte mi veya bir hastanede mi kaybettim sormayın bana..
Çünkü ben ona hiç ölüm giydirmemiştim.

Yazdığın şiirler olayım.
Gördüğün rüyalar,
Söylediğin şarkılar,
Uçurduğun martılar.

Geciktim,

Masmavi gökleri araladığım,
Yalanı düşlerden kovaladığım,
Koynuna sokulup nefes aldığım
Ay aydınlığımsın sen…

Körebe sevdaların acısıyla geliyorum sana,

Bırak, kara kaşlarında matem ben,
İnci dişlerinde pırıltı ben,
Kara gözlerinde aksin ben olayım....

Ama kara olmasın aşkımız.
Ben sana yenik düştüm, hiç tanımadan.

İstanbul’da Eylül ne güzel,
Palamut bol hava serin, rakı öldürmüyor
Toprak ıslak ve tenin kokuyor…
Kışlık kavunlarda öpüşlerinin tadı var
Birde sen olsan her şey tamam.

Ne mümkün mendirekli bir gemiye binip,
Açılmak martılarla Ege'ye.
Ne mümkün hala seni sevmek gizlice.
Gözlerin şebnemli, belli ki ağlamışsın.
Çık gel hatıralarımdan, gel yanıma ECE...

Elem mi var gözlerinde küçüğüm,
İlk değil ki seni terk edişlerim, sus.. ağlama!
Aşkın doğasında var ayrılık,
Kokmuyor bak hiçbir çiçek sonsuza kadar.

Birgün döneceğim fırsat verirsen,

Yıkılır Kalelerim,
Ne zaman gözlerine baksam resmin büyür,
Güzel gözlerindir gece yarısı ve siyah saçların,
Kara elmaslar gibi dökülür yanaklarına.
Sandığın kadar olağanüstü değil kalemim.
Sende ki aksim devleşmiş düşlerinde,

Şiir gibi yaşa şiir gibi öl…
Vefa, Fatih de bir semtin adı olmasın.
Büyük yazdı desinler
Hecelerce sevgiyle beslensin klanım
Acıkmasın yürekleri.