eğer varsa bir yerlerde,
evrenin bir başka halinde.
ama paralelinde,
ama meridyeninde,
kahkahalarla çınlayan
bir gök kubbede,
eksik etmemeli
hiç bir sevdalı ölümü yanından...
ölüp ölüp dirilmeyi,
sevgilinin gözlerinde ölmeyi,
ölümüne sevmeyi,
elbet ben sensiz de yaşarım,
alışırım zamanla buna.
kederli günlerim de olur,
bir yarım ağız gülüşlerim de...
sardığımda açtığın yaraları,
elimde kalem,
ne zaman bir şeyler yazsam;
sen oluyor sen...
her karaladığım sana benziyor,
sana benziyor yağmur damlaları,
penceremin camına vurduğunda.
elimizde kalır
kocaman kirli yüzü ile ayrılıklar...
ve bir gün;
senin de canını yakan
biri çıkar karşına,
o zaman anlarsın beni
ellerinle şimdi tut kalbimi,
usulca yatır kaldırıma,
üstünü de ört sıkı sıkıya.
çıkar belki bir yürek sever,
kopartıp sefaletin urganını,
sevda fakiri şu kalbi alır,
en çok göz yaşını,
acısı en çok olan dökermiş.
ama kimi içine,
kimi de geceye gömermiş...
en dar yerindeyiz vaktin,
iş çıkarma gönlüme gider ayak...
sırasımıydı şimdi
seni böyle sevmelerin!
yine uykularım kaçacak,
yürek ağrılarım artacak,
en güzel şiir; içimden geçipte,
dile dökülmeyendir...
ve en güzel sözüm ise;
susupta, sana söylenmeyendir...
en güzel şiirsin yazılmamış,
en güzel yar'sın hiç sevilmemiş,
daha dün gibisin küllenmemiş,
kor kor ateş daha sönmemiş,
tutuşturuyorsun içimde ne varsa...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!