Ağlıyordu kader dediğine
O yaşanası dürtüsüyle yaşamın
Doruklarına çıkmaktı oysa ereği kaderin
Tüm inançlara başkaldırmıştı
Islak göz bebeklerinde
Bulutlar parçalanıyordu Harcanmış umutları
Hastanelerde ve hapishanelerde
Akşamlar çabuk gelir
Kolay geçmez
Gündüz göz görür el tutar da
Allah’ın kızı
Anlat desem
Anlatamazsın
Bir çöl kelebeğinin
Menekşesinden iner akşam
Yağmur yağacak
Seller akacak
Karanfil kız
Camdan bakacak
Kar yağacak
her şey
olup bitiyordu
inan ki karşılık beklenmiyordu
boş bir kalbin karşılığı
dolu bir kalptir her zaman
farzet ki
Gül goncasıydılar
Şarabi gecelerde
Aşk içre yaşarlardı
Aşk nedir bilmeden
Kan gülleri
İkimizin de yüzü kara
Benimki kömürden
Seninki de kömürden
Ama senin kömürün
Benim yarı ömrümden
İkimizin de yüzü kara
Benimki kömürden
Seninki de kömürden
Ama senin kömürün
Benim yarı ömrümden
Sarhoş olamıyordum
Geceler boyu
Boz bulanık
Duman altı meyhanelerde
Özlemlerle sarhoş
Kadehlerde aradığım
Toprak serinliğini
Yaprak yeşilliğini bilse
İncirin kovuğuna yan gelip
Sakladıkları bu yerin
Bir melce olduğunu anlasalardı
Çalımlarından yanlarına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!