Özlemlerimizi yitirdiğimiz bir yerde
Anlamsızlaşan özgürlüğümüzün tutsaklığından
Kurtulmaya çalışmamalıydık
Bırakacaktık mutluluklar gelip ellerimize değsin
Ve biz hiç bir şey düşünmeden
Salt yaşamaya bakmalıydık bir zaman
Gün ışıklarından artakalan mercanlardı ki onlar
Ufkun kaybolduğu demlerde
Uykulu kirpiklerimizin ağırlığınca
Düğünlere gidercesine
Keskin dişlerine teslim olmuştuk
yağmur damlalarının yordamında
Ahmet kendini anlatamıyor muş
Mehmet derdini dinletemiyor muş
Bana ne
Anlatsın
Elini tutan
Dilini bağlayan mı varmış.
hep bir şeyler aradık
bir şeyler umduk yaşamalardan
ne buldduğumuzun değerini anladık
ne de bulduklarımızdan umduğumuzu
kendini beğenmişliğimizin
labirentlerinde kaybolduk
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!