Suzan Kuran Şiirleri - Şair Suzan Kuran

Gözlerimde
Dursun gözlerin
Dursun ki
Bakislarimin
Anlami ol
Dudaklarindan

Cok seyler
Söylemek istiyordum
Dudaklarim sus pustu
Belkide
Seni dusunuyordum
Ve öylesine masumdu

Adina siirler yaziyorum Bir oya gibi isliyorum Gözlerini, yuzunu, ellerini Duslerim tunemis Yarali bir kus kanadina Bilmez ucacak yerini Yakalamak istiyorum Inadina mutlulugu Guzel bir askin adina Özderede yine Muhtesem Bir gun batimi Yelkenliler geciyor Gözlerim önunden Öpmek istiyorum Guluslerini Firtinalar aliyor Ellerimden Suzan Kuran

Dışarda güzel bir
Yağmur yağıyor
Sen geliyorsun aklıma
Şimdi yanında olsaydım
Diyorsun
Yağan yağmurda

Biz seninle
Zor yağmurlardan sonra
Geç doğen bir güneşin
Işıklarını tutacağız
Elbette eski bir sızı
Kalacak yüreklerimizde

Kalbim suskun ve çaresiz
Üzülüyor yokluğuna sevgilim
Geceler, gündüzler
Gün batımları sensiz şimdi.
Uyanıyorum artık sensiz sabahlara
Sadece hüzün var senden geri kalan

Sevgiler mi geç kaldı
Yarınlara
Yarınlar mı saklandı bizden
Neydi o öylesine
Zamansız
Kaçıp gitti

Yasaklı aşklar vardır 
Sevdiğim?
Bir nefes kadar
? Anlamlı ve içsel?
Benim hasretim
? Senin isyanın ?

Ah hasret bir nicesin icimde
Gun gectikce kanarsin kalbimde
Özledim seni memleketim
Agaran gunlerde
Bir cöl gibi
Icim yanik

biz ki
kadin olmusuz
evlatlar dogurmusuz
koymuslar
onlari zindanlara
gözu yasli olmusuz