Suzan Kuran Şiirleri - Şair Suzan Kuran

Güneşin batmadığı yerde
Güzel bir yürekte
Sevgiyi bulmak ilahi bir şanstı
Yüreklerin güzelliğinde
Yıllar ötesinden gelip
Avuçlarıma dolan

Seni sana anlatiyorum
Aksamin sen saatinde
Ruzgar efil efil
Saclarin sanki
Ellerimde
Ne zaman

Stockholmde kış
Dantel dantel karlar
Düşüyor pencereme
Elimde kalem küçülmüşüm
Masa başında
Şiirler yazıyorum geceme

belki bir gün
yanımda olacaksın
martılar yüzecek
gökyüzünde
öpeceksin güneşi
yüreğinden

Şimdi sen
Uzaklardasın
Serseri bir gün batımı
Dağıtıyor renkleri
Gecenin gözlerine
Aşkı büyütüyorsun

zaman bir su gibi
akıp gidiyor
hiç acımadan
gözlerimizden
ağaçlar kuşlar denizler
yüzler geçip gidiyor

Şu karanlık gecemde
Seni çok özlüyorum
İçimde tarifsiz bir duygu
Günışığımı arıyorum
Bir demet özlem içimde
Aralarında gelincikler

bir dostu olmalı insanın
uzakta da olsa özlenmeli
karanlık olunca her yer
bir kuş kanadın da
yüreğini göndermeli

Sevgilinin koynunda
Bir gül açmış
Boynunu bükerek
Üşümüş şebnemleri
Sevdasına küserek

Bir aşk biliyordum
Hep özlüyordu
Paramparçaydı öpüşleri
Dudaklarında
Geçeye güneşi
Büyütüyordu