Suzan Kuran Şiirleri - Şair Suzan Kuran

Mavi gökyüzünün
Yağmurlarında hüzün var
Bu iç çekişler mevsimidir şimdi
Bir aşk masalının içine gömülüyoruz
Neden yarım bıraktık tüm sevişmeleri
Uykuların derinliğinde yakaladığımız

Gözlerimde saklı kalmış
Dünyayı bir anda yudumlayan
Gülüşlerinin tadı
Nedense yine
Küsmüşüm kendi kendime
Akşam yağmurlarının

İç çekişler mevsimidir şimdi.
Maviye deniz çalıyor balıkçılar
Yasla başını omzuma sevgili
Canlı bir tanrı gibi
Kalbimde maviyi duyacaksın
Bakışlarının dalgalarında,

Her yerde
Sensizlik esiyor
Ne gökyüzü güzel
Ne de
Denizin mavisi
Gözlerin oturmuş

Neden kapatiyorum
Kalbimin kapilarini
Yoksa kacmakla
Sevmenin derin
Manasini daha mi guzel
Kavriyor insan

kalbim suskun ve caresiz
uzuluyor yokluguna sevgilim
geceler, gunduzler
gunbatimlari sensiz simdi.
uyaniyorum artik sensiz sabahlara
sadece huzun var senden geri kalan

Belki bir gün

 Bir seher vaktinin
Duası olup

 Hasret büyülerinden

Çekip geleceksin

Yorgun bir gezgin gibi

Sapsari bir gulu
Öpuyordu dudaklarim
Yitik sevdalarda
Ararken adresini
Gecilmez bir
Yangin yeriydi sokaklarim

İnsan aşkı
Nasıl öldürür
Nasıl bir bakışı
Yok eder gözlerden
Tüm yaşamı susturarak

Camlarda
Huzun yuklu
Bir yagmur melodisi
Ne aci
Mutlu olmak icin
Artik birlikte