Sustu Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

SUSTU

Bir hana uğradı, garibin biri,
Baktımki kesilmiş, dizinin feri,
Fazla konuşmadı ileri geri.
Bana bir tas çorba, ver dedi sustu.

Gezdim Kars'tan, Edirne'den, Van'ına,
Uzak diyarlardan geldim hanına,
Musade et oturayım yanına,
Bir bir anlatayım, sor dedi sustu,

Dedim hele söyle sen nerelisin,
Nereleri gezdin, nerden gelirsin,
Dedi madem sordun elbet bilirsin,
Benim memleketim, Bor dedi sustu.

Memleketi diyar, diyar dolaştım,
Kırkbeş yıldır gurbet elde çalıştım,
Zannetmeki, yaban ele alıştım,
Gurbette yaşamak zor dedi sustu.

Zorlaşınca bu garibin geçimi,
Gurbet elden yana yaptı seçimi,
Ayrılık acısı yaktı içimi,
Bedenimi sardı kor dedi sustu,

Epeyce yol aldım, bedenim yorgun,
Ellerim titriyor, gözlerim durgun,
Perişan eyledi beni bu vurgun,
Köşeye bir yatak ser dedi sustu.

Müçtehit'im sabah erkenden kalktı,
Yüzünü yıkadı, etrafa baktı,
Tezgahıma iki akçe bıraktı,
Şimdi hesabımı gör dedi sustu.

İsmet Murat(Müçtehit)
Halk Şairi